گروه بورس- همایون دارابی: مهم‌ترین‌ رخداد بورس اوراق بهادار تهران در هفته گذشته را شاید بتوان به روند معاملات روز چهارشنبه این بازار نسبت داد. در این روز با بازگشایی یکباره شمار قابل توجهی از نمادهای متوقف شامل نمادهای شرکت‌های گل‌گهر، چادرملو، فولادمبارکه، فولادخوزستان، پالایشگاه بندرعباس، بانک پاسارگاد، مخابرات، پارسان و سرمایه‌گذاری توسعه معادن و فلزات، شاخص معادل ۱۰۴۴ واحد افت کرد.
 
پایان کار برجام در آمریکا

در مهم‌ترین تحولات سیاسی موثر بر بازار سهام نیز شامگاه پنج‌شنبه شاهد رای‌گیری سنا بودیم که عملا پرونده تایید برجام در ایالات متحده را بسته و زمینه لغو تحریم‌ها را فراهم کرد.

این رای‌گیری احتمالا خیال بازار سهام را تا شروع رقابت‌های انتخابات مجلس شورای اسلامی آسوده می‌کند. حامیان باراک اوباما رئیس‌جمهوری آمریکا در سنای این کشور موفق شدند مانع از رای‌گیری درباره پیش‌نویس طرح مخالفت جمهوری‌خواهان با توافق هسته‌ای ایران شوند. ۵۸ سناتور که عمدتا جمهوری‌خواه هستند خواهان آغاز رای‌گیری شدند اما ۴۲ سناتور دموکرات و مستقل با آغاز رای‌گیری درباره طرح مذکور، مخالفت کردند.

سنای آمریکا در کنترل جمهوری‌خواهان است اما این حزب نتوانست حد نصاب ۶۰ رای لازم را کسب کند. در کنار این خبر مثبت برای بازار سهام، هفته گذشته در تحولات کلان اقتصادی سخنان معاون اول رئیس‌جمهوری نشان از، ازدست رفتن رشد اقتصادی محدود کشور داشت.

معاون اول رئیس‌جمهوری با بیان اینکه متاسفانه رشد اقتصادی ۳ درصد سال گذشته در سال جاری ادامه پیدا نکرد، گفت: برای مدیریت شرایط نیازمند تدابیر اقتصادی مناسب هستیم. به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی ریاست‌جمهوری، اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس‌جمهوری در نشست مدیران عامل بانک‌های دولتی، خصوصی و موسسات مالی و اعتباری کشور با اشاره به اینکه اقتصاد ایران، اقتصادی بانک‌محور است، اظهار کرد: در حال حاضر نقش اصلی تامین منابع مالی بر عهده نظام بانکی است از این رو لازم است مسائل و مشکلات پیش روی نظام بانکی مرتفع شود.

وی با بیان اینکه نظام بانکی در سال ۹۳ به شکلی مطلوب به صحنه آمد، خاطرنشان کرد: با وجود آنکه انتظار می‌رفت نظام بانکی بتواند در سال گذشته تا سقف حداکثر ۲۸۰ هزار میلیارد تومان تسهیلات ارائه دهد، اما میزان تسهیلات‌دهی نظام بانکی بیش از حد انتظار بود و به رقم ۳۴۰ هزار میلیارد تومان در سال گذشته رسید.

معاون اول رئیس‌جمهوری افزود: البته در سال ۹۳ وضعیت بودجه دولت نسبت به سال جاری بهتر بود و قیمت نفت نیز تا اندازه‌ای افزایش پیدا کرده بود، ضمن آنکه امیدی که با روی کار آمدن دولت یازدهم در میان مردم ایجاد شده بود، باعث شد تا بخش خصوصی وارد میدان شود و مجموع این مسائل موجبات رشد اقتصادی ۳ درصدی در سال ۹۳ را فراهم کرد.

وی با بیان اینکه تصور می‌شد این میزان رشد مثبت اقتصادی در سال ۹۴ نیز استمرار پیدا خواهد کرد، گفت: به دلایل مختلفی از جمله کاهش درآمدهای نفتی و شرایط بسیار سخت دولت در بخش بودجه، متاسفانه رشد اقتصادی ۳ درصد سال گذشته در سال جاری ادامه پیدا نکرد.

در بازار چه خبر بود؟

بازار روز چهارشنبه فاقد پیوستگی‌های لازم بود؛ امری که ناشی از بازگشایی نمادها متعدد عنوان شد.

در این بازار مخابرات پس از انتخابات هیات مدیره بدون نوسان قیمتی، نفت و گاز پارسیان با کاهش ۴/ ۶ درصدی، سخت آژند با افزایش ۲/ ۱ درصدی و پالایشگاه بندرعباس با افت ۲۵ درصدی قیمت بازگشایی شدند. همچنین چهارشنبه روز بد سهامداران فولادی نیز به شمار می‌رفت؛ چراکه فولاد خوزستان با افت ۸/ ۲۱ درصدی، ذوب‌آهن اصفهان با اعلام زیان و مبارکه با کاهش سود و افت قیمت بازگشایی شدند. از طرفی گل‌گهر، چادرملو و سرمایه‌گذاری معادن و فلزات نیز روز چهارشنبه در بازگشایی با افت قیمت همراه شدند تنها بازگشایی مثبت روز چهارشنبه نماد شرکت قند شیرین با رشد ۶/ ۴۵ درصدی قیمت بود.

به هر ترتیب بازار روز چهارشنبه در اثر بازگشایی نمادها با افت ۶۲/ ۱ درصدی شاخص همراه شد و نماگر بازار به رقم ۶۳ هزار و ۶۴۷ واحد عقب نشینی کرد. ارزش معاملات نیز در بورس و فرابورس به ۳۳۱‌میلیارد تومان بالغ شد.

با این کارنامه در کل این هفته ارزش معاملات با ۸/ ۴۸ درصدی به رقم ۴۴۵ میلیارد تومان رسید. شمار خریداران نیز با رشد ۲۰درصدی به ۴۲هزار و ۹۵۶ واحد بالغ شد. بازدهی بازار نیز در هفته گذشته با کاهش ۲۶/ ۱ درصدی موجب شد بازدهی بازار از ابتدای سال به ۵/ ۱ درصد کاهش یابد.

Read more: http://www.donya-e-eqtesad.com/news/927662/#ixzz3lUDCPiC5

گروه بورس- مهرنوش سلوکی: تحولات بازار سهام در هفته اخیر باعث شد تا بازده مثبت هفتگی بورس تهران دوام نیاورد و نماگر شاخص بورس تهران هفته اخیر را با نزول ۳/ ۱ درصدی به پایان رساند. شاخص بازار سرمایه که چهار روز ابتدایی هفته را با حرکتی آرام و نه چندان پرنوسان به پایان رسانده بود، در آخرین روز هفته تحت تاثیر بازگشایی ۸ نماد بزرگ بازار سهام با افت سنگین بیش از هزار واحدی روبه‌رو‌ شد. در این میان، خبرهای مثبت روز جمعه خوشبینی‌ها به روند شاخص و صنایع بورسی را بار دیگر قوت بخشید؛ بعد از عبور توافق هسته‌ای از سد کنگره آمریکا، این‌بار نمایندگان سنا با ۴۲رای مثبت به برجام لغو تحریم‌های هسته‌ای را از حالت بالقوه به حالت بالفعل رساندند. به این ترتیب پیش‌بینی می‌شود در ماه‌های آینده اثر‌گذاری لغو تحریم‌ها بر اقتصاد کشور فصل جدیدی برای صنایع بزرگ رقم بزند.
برهمین اساس، در جریان معاملات هفته گذشته (شنبه تا سه‌شنبه)، بورس تهران تغییر مالکیتی به حجم ۸۲ میلیون و ۶۰۰ هزار سهم را به نفع معامله‌گران حقوقی به خود دید که مانند هفته‌های اخیر حکایت از حضور جدی این بازیگران در قالب خریدار در بازار دارد. بررسی معاملات بورس تهران نشان می‌دهد نماد «وبصادر» به‌عنوان پرمعامله‌ترین سهم بازار تغییر مالکیتی در حدود ۴۷ میلیون سهم از سمت سهامداران حقیقی به حقوقی را تجربه کرد. صندوق سرمایه‌گذاری و بازارگردانی سپهرصاد بیشترین خریدار این سهام بود. پارس خودرو که در دسته بندی پرمعامله‌ترین سهم‌ها رتبه دوم را کسب کرد، تغییر مالکیتی حدود ۴۵میلیون سهم را از سوی معامله‌گران حقوقی به حقیقی به ثبت رساند.
بانک تجارت که در میان ۱۰ نماد بیشترین سهام معامله شده در هفته اخیر قرار دارد، حدود۹ میلیون سهم تغییر مالکیت را به ثبت رساند که عمده آن از سوی معامله‌گران حقوقی به حقیقی بوده است. «وتجارت» که در سه روز ابتدایی هفته بیشترین جابه‌جایی سهم را در میان بازیگران حقیقی داشت، در دو روز پایانی هفته با جابه جایی ۶میلیون سهم تغییر جهت به سمت معامله‌گران حقوقی را به خود دید. به‌طور کلی بررسی تغییر مالکیت‌ها در این نماد نشان می‌دهد در اکثر روزها فشار فروش از سوی معامله‌گران حقیقی بیش از حقوقی بوده است. همچنین در بررسی سهام سهامداران فعال در روز چهارشنبه شرکت کهن تجارت مهران حدود ۵۰ هزار سهم از بانک تجارت را به فروش رساند. بررسی معاملات در روز‌های گذشته همچنین نشان می‌دهد در نماد «وانصار» تغییر مالکیتی در حدود ۳میلیون و ۴۰۰ هزار سهم به نفع حقوقی‌ها رخ داده است. تغییر مالکیت‌های بانک انصار نشان می‌دهد که در تمام روز‌ها ۱۰۰درصد فروش از سمت معامله‌گران حقیقی و به غیر از روز چهارشنبه عمده خرید نیز توسط بازیگران خرد بازار بوده است. شرکت شهریار مهستان در روزهای یکشنبه تا چهارشنبه بیش از ۱۰۹هزار سهم از پارس خودرو خریداری کرده است.

پلی‌اکریل که در هفته گذشته جایگاه دهم بیشترین حجم معاملات را دراختیار دارد در تغییر مالکیت هفتگی شاهد جابه‌جایی ۸میلیون سهم بوده که از سمت معامله‌گران حقوقی به حقیقی بوده است. «شپلی» در روزهای پایانی هفته شاهد جابه‌جایی عمده سهم‌ها در میان معامله‌گران حقیقی بود و حضور پررنگ آنها در خرید به خوبی دیده می‌شود. در همین خصوص بانک پارسیان در چهار روز پایانی هفته، حدود ۶میلیون سهم از پلی‌اکریل را به فروش رسانده است.

نماد «وبملت» که در هفته‌های اخیر همواره در میان ۱۰ نماد پرمعامله بازار قرار داشته است، هفته گذشته شاهد جابه‌جایی بیش از ۱۰ میلیون سهم بود که عمده تغییرات آن از سوی معامله‌گران حقوقی به حقیقی بوده است. بررسی این نماد نشان می‌دهد که در سه روز پایانی هفته جهت تغییر مالکیت‌ها از سوی معامله‌گران حقیقی به حقوقی بوده است اما سنگینی حجم معاملات در دو روز ابتدایی هفته از سمت بازیگران حقوقی؛ تغییرات کلی را به نفع این بازیگران بازار حرکت داد. همچنین در بحث تغییر سهام سهامداران فعال این گروه در هفته اخیر، صندوق تامین آتیه کارکنان بانک ملت در حدود ۵میلیون و ۵۰۰ هزار سهم این نماد را طی چهار روز کاری خریداری کرده است. شرکت نوسازی ‌و ساختمان ‌تهران‌ هفته گذشته شاهد تغییر مالکیت ۷۳۶هزار و ۶۱۵ سهمی به نفع حقوقی‌ها بود. در نماد «ثنوسا» ۱۰۰ درصد از فروش سهام را معامله‌گران حقیقی بر عهده داشتند ضمن اینکه شرکت سرمایه‌گذاری ساختمان نوین (سهامی عام) حدود ۲۰۵ هزار سهم این شرکت را در هفته قبل خریداری کرد.

بررسی معاملات بازار سهام در هفته‌ای که گذشت همچنین حکایت از تغییر مالکیت ۴۹ هزار سهمی به نفع حقوقی‌ها در سهم کشت و صنعت پیاذر دارد. شرکت تجارت کولاک تبریز، فروشنده بیشترین سهم «غاذر» در هفته گذشته بوده و حقیقی‌ها نیز نقش زیادی در خرید سهام این شرکت ایفا کرده‌اند.

Read more: http://www.donya-e-eqtesad.com/news/927656/#ixzz3lUD4jo83

گروه بورس:‌خصوصی‌سازی شرکت‌ها به‌عنوان یک عامل مهم در جهت بهبود فضای اقتصادی و خروج از اقتصاد دولتی شناخته می‌شود که می‌تواند به تامین مالی شرکت‌ها کمک کند. عرضه شرکت‌ها در بورس و فرابورس به‌عنوان یک راه حل در راستای رسیدن به این مهم شناخته می‌شود. در کنار این موضوع عرضه‌ها اثرات بازاری نیز بر شرایط کلی بازار خواهد داشت.
بررسی‌های انجام شده توسط «دنیای اقتصاد» کاملا به جذابیت این عرضه‌ها تاکید دارد، میانگین تعداد روزهای مثبت پس از روز بازگشایی ۹ روز است. همچنین در این مدت میانگین بازدهی نسبت به قیمت اولیه بیش از ۲۶ درصد است. در نتیجه، روزهای عرضه اولیه شاهد سوق بخش زیادی از سرمایه‌ها به سوی نمادهای جدید هستیم. در این میان، بررسی‌ها حاکی از این است که در روزهای رکود بورس تهران احتمال ورود سرمایه‌های جدید به بازار کاهش می‌یابد، در نتیجه بازار در مواجهه با عرضه‌های جذاب، با فشار فروش در دیگر نمادها مواجه می‌شود که افت شاخص را به دنبال دارد. در ادامه اما مطابق انتظارات فروکش کردن هیجانات، افت قیمتی سهام عرضه‌شده را به دنبال دارد. کارشناسان با تاکید به وجود هیجانات خرید این نمادها راه‌حل‌هایی مانند افزایش تعداد عرضه‌های اولیه، استفاده از قوانین جدید قیمت‌گذاری مانند ثبت دفتری (book building) را برای کاهش این هیجانات و در نتیجه بهبود روند تامین مالی شرکت‌ها ارائه داده‌اند.
عرضه‌های اولیه روی مدار جذابیت

«دنیای اقتصاد» به بررسی۴۰ نماد که در سال‌های اخیر (از سال ۸۷) در بورس تهران عرضه شده‌اند، پرداخته است. بر این اساس، بررسی‌های مزبور کاملا به جذابیت خرید این نمادها اشاره دارد. در این میان، تعداد روزهای مثبت بلافاصله پس از عرضه به سیل موج خریداران اشاره دارد. در این میان، نماد «وپست» در روزهای پس از عرضه، ۶۹ روز مثبت را تجربه کرده است. در نتیجه این موضوع مقدار بازدهی این نماد به بیش از ۳۷۰ درصد رسیده است. دیگر نمادها مانند «حکشتی» نیز با ۲۹ روز متوالی مثبت در روزهای پس از عرضه بازدهی ۱۱۰ درصدی را تجربه کرده است. قیمت‌ها در عرضه‌های اولیه معمولا به گونه‌ای انتخاب می‌شوند که جذابیت کافی برای خرید توسط سهام داران آتی این شرکت را داشته باشد. با این حال، در میان نمادهای عرضه شده برخی نماد‌ها در روزهای پس از عرضه اولیه حتی با کاهش قیمت نیز مواجه شده‌اند. در این میان، افت شدید قیمتی پس از جهش‌های اولیه و همچنین کاهش قیمت‌ها بلافاصله پس از عرضه به نامناسب بودن قیمت‌های عرضه و همچنین روش عرضه‌های اولیه اشاره دارد. «دنیای اقتصاد» نظرات کارشناسان را در این باره جویا شده است. حسین خزلی‌خرازی، مدیر عامل کارگزاری بانک کشاورزی معتقد است: بررسی گزارش‌های سالانه بورس‌های بزرگ جهان نشان می‌دهد یکی از مهم‌ترین مولفه‌ها تعداد عرضه اولیه سهام در آنها است و اصولا ورود شرکت‌ها به بورس چه به‌صورت عرضه اولیه و تولد یک شرکت در بورس(IPO) و چه به‌صورت عرضه شدن شرکت‌هایی که سال‌ها بیرون از بورس حضور داشتند و سپس در تابلو عرضه می‌شوند(SPO) از مهم‌ترین روش‌های تامین مالی هستند. به این ترتیب عرضه‌های اولیه به بورس، اقتصاد ملی و جهانی کمک اساسی می‌کند. فقدان این ابزارها در بورس آن را به بازار ثانویه صرف تقلیل می‌دهد در حالی که ورود آنها همچون تزریق خون تازه‌ای به پیکر بازار و اقتصاد عمل می‌کند. با این حال در سال گذشته و سال جاری شاهد رکود و کم رونقی عرضه‌های اولیه از نظر تعداد و ارزش ریالی بوده‌ایم.

علی اسلامی‌بیدگلی، کارشناس بازار سهام نیز در همین زمینه به «دنیای اقتصاد» گفت: تحقیقات در ایران و جهان نشان می‌دهد در سال اول عرضه اولیه، بازده شرکت‌هایی که برای اولین بار عرضه شدند از شرکت‌های قدیمی بازار به‌طور متوسط بیشتر خواهد بود. به این ترتیب در سال‌های گذشته در بازار ما نیز این رویه تکرار شده است و سرمایه‌گذاران در این دوره اقبال بیشتری به خرید سهام این شرکت‌ها نشان می‌دهند. دلیل این اقبال را می‌توان در دو علت جست‌وجو کرد. نخست اثرات روانی عرضه اولیه از بعد «مالی رفتاری» مطرح است. جمع‌بندی تحقیقات در این زمینه نشان می‌دهند از نظر رفتاری سرمایه‌گذاران با توجه به تصوراتی که درباره آینده این سهم‌ها دارند علاقه بیشتری به خرید سهم این شرکت‌ها دارند.

از سوی دیگر عرضه‌کننده این سهم‌ها برای ایجاد جذابیت بیشتر سهام را پایین تر از قیمت ذاتی خود عرضه می‌کنند. گرچه در بازار ما در یک سال گذشته هم تعداد عرضه‌های اولیه کاهش معنا‌داری داشته و هم شاهد بودیم عرضه‌کننده‌ها در مواردی از رویه تاریخی عرضه با قیمت پایین‌تر از قیمت ذاتی تبعیت نکردند،‌ حتی در مواردی تلاش شد سهم‌ها با قیمتی در سطح قیمت واقعی یا بیشتر عرضه شوند. به این ترتیب در برخی سهم‌ها شاهد بودیم قیمت جاری بازار از قیمت عرضه اولیه پایین تر نیز رفت.

این مساله یک پیامد مثبت داشت و آن اینکه بخشی از سرمایه‌گذاران بدون بررسی صورت‌های مالی اقدام به خرید شرکت‌ها نکنند. پیامد منفی این شیوه نیز این بود که اثر روانی مثبت عرضه‌های اولیه تا حدی خنثی شوند، در نتیجه با کاهش جذابیت‌ این عرضه‌ها در آینده، ممکن است شرکت‌ها برای تامین مالی از این طریق با مشکل مواجه شوند.

راه‌هایی برای بهبود «عرضه»ها

خزلی خرازی مشکلات عرضه اولیه در بورس کشور را به‌صورت خلاصه بیان کرد. اصولا بازار زمانی درست عمل می‌کند که اطلاعات به شکل شفاف در اختیار معامله‌گران قرار گیرد. در سال‌های گذشته شاهد بوده ایم بعضا در روزهای عرضه اطلاعات شرکت‌ها دستخوش نوسانات قابل توجهی شده است. از سوی دیگر با فرض وجود شفافیت اطلاعاتی،‌ روش عرضه اولیه دچار مشکل است زیرا تقارن عرضه وتقاضا که لازمه حرکت سالم بازار است، وجود ندارد. در سویی صدها کارگزار و در سوی دیگر یک عرضه‌کننده وجود دارد. استفاده از روش ثبت دفتری در همه نقاط جهان برای از میان بردن این عدم تقارن رایج است. در این روش خریداران چند روز امکان ثبت سفارش دارند و زمانی که عرضه انجام می‌شود نیز به قیمت پیش‌تر افشا شده‌ای خواهد بود که شرکت‌های متعهد پذیره‌نویسی آن را تضمین کرده‌اند. به این ترتیب حضور شرکت‌هایی متخصص عرضه مانند تامین سرمایه‌ها یا کارگزاری‌های بزرگ در فرآیند قیمت‌گذاری و تعهد پذیره‌نویسی نیز الزامی به‌نظر می‌رسد. وجود نهادهایی برای ایجاد تعهد پذیره‌نویسی و بازخرید سهام (در شرایطی که قیمت به قیمتی پایین‌تر از قیمت عرضه برسد) اطمینان فوق‌العاده‌ای در بازار ایجاد خواهد کرد و موجب کاهش مشکلات فعلی خواهد شد.

به باور خزلی خرازی هیجان شدید بازار در زمان عرضه‌های اولیه نیز متاثر از تعداد کم این عرضه‌ها است. وی این مساله را چنین تشریح کرد: در شرایط فعلی به دلیل مشکلات در جذب شرکت‌ها و همچنین مسائل یاد‌شده در روش‌های عرضه، شاهد عرضه‌های چندانی نیستیم و همین مساله باعث شده بازار واکنش‌های شدید نشان دهد. اگر مانند سایر بورس‌های بزرگ جهان شاهد عرضه‌های اولیه هفتگی و افشای نوبت عرضه‌های آینده باشیم، التهاب و هیجان معامله‌گران نیز فروکش خواهد کرد.

وی افزود: در کنار مشکلات ذکر شده، نیاز به شبکه تبلیغات و بازاریابی است. مهارت بازاریابی مالی در کل کشور بسیار ضعیف است و لایه‌های متعددی از جامعه اساسا با این ابزارها آشنایی ندارند. با کاهش ریسک سرمایه‌گذاری برای این گروه (با وجود متعهدان پذیره‌نویسی) و شبکه بازاریابی قدرتمند می‌توان شاهد رونق در این حوزه بود.

اسلامی‌بیدگلی نیز گفت: حضور برخی نهادهای مالی مانند تامین سرمایه‌ها می‌تواند به کاهش مشکلات روند عرضه‌های اولیه یاری برساند. این نهادها با انجام تعهد پذیره‌نویسی می‌توانند سهام را در بازار عرضه کنند. توجه به عوامل یاد شده می‌تواند از ایجاد فضای هیجانی شدید جلوگیری کند و موجب اصلاح مکانیزم‌های کشف قیمت شود.

حرکت سرمایه‌ها به سوی عرضه‌های اولیه

منابع تامین عرضه‌های اولیه را می‌توان ورود سرمایه جدید به بازار و همچنین جذب سرمایه‌های جاری در بازار دانست.

بررسی‌های «دنیای اقتصاد» حاکی از این موضوع است که در زمان رونق بازار و در شرایطی که بازار در فضای مثبتی به‌سر می‌برد، امکان حضور سرمایه‌ها از خارج از بورس وجود دارد. از سوی دیگر، در شرایطی که بازار در شرایط رکودی به‌سر می‌برد، با وجود جذابیت عرضه‌های اولیه فضای منفی به‌وجود آمده مانع از ورود سرمایه‌های جدید می‌شود، در نتیجه فعالان داخلی بازار برای جبران بخشی از ضررهای خود در دیگر سهام، خروج سرمایه از دیگر نمادهای بورسی و سرمایه‌گذاری در نماد عرضه‌شده را در دستور کار خود قرار می‌دهند. با توجه به سهمیه اندک خرید توسط معامله‌گران در روز عرضه، دیگر سرمایه‌ها منتظر ادامه معاملات در روزهای آینده می‌شوند تا با قرار‌گرفتن در صف خرید شانس ورود به سهم عرضه شده را داشته باشند.

این موضوع می‌تواند موجب فشار قیمتی در دیگر سهام شود که می‌تواند در دوران رکود به فضای موجود دامن بزند. در این خصوص، بررسی‌های «دنیای اقتصاد» از روند تغییرات شاخص همراه با عرضه‌های اولیه به این موضوع اشاره دارد. برای مثال در سال ۸۸ که شاخص بورس با رشد بیش از ۵۰ درصدی در پایان سال همراه شد که به دوران رونق بورس اشاره دارد، عرضه‌های اولیه حتی به رشد بازار کمک کردند که این موضوع به جذب سرمایه‌ها اشاره دارد. در زمان‌های رکود بورس اما عرضه‌های اولیه بر شدت افت می‌افزاید، برای مثال در سال ۸۷ عرضه‌های اولیه موجب کاهش ارزش بازار در روزهای قبل از عرضه شده است. در سال ۹۴ نیز عرضه «مبین» در اردیبهشت بر شدت فضای منفی افزود، صف بیش از چند میلیارد سهمی این نماد در روز پس از عرضه کاملا به سوق سرمایه‌ها در این نماد اشاره دارد.

اسلامی‌بیدگلی با اشاره به عرضه‌های اولیه در زمان رکود و مشکلات متعاقب آن افزود: این نکته نیز حائز اهمیت است که واکنش بازار به عرضه‌های اولیه در زمان رکود و رونق متفاوت خواهد بود. زمانی که بازار دچار عدم استقبال است، جریان نقدی ورودی به شدت کاهش خواهد یافت و سرمایه‌گذاران برای ورود منابع جدید در زمان عرضه اولیه انگیزه کمتری دارند. به این ترتیب بخشی از سرمایه‌گذاران به دلیل شرایط هیجانی ایجاد‌شده برای خرید هر‌چه بیشتر سهام عرضه اولیه، منابع مورد‌نیاز را از طریق فروش سهام‌ دیگر تامین می‌کنند، بنابراین با نزدیک شدن به زمان عرضه اولیه، شاهد افزایش عرضه سهام سایر شرکت‌ها هستیم.

بر این اساس چنین فرآیندی می‌تواند باعث افول کلی بازار شود.

Read more: http://www.donya-e-eqtesad.com/news/927659/#ixzz3lUD09QPx

گروه بورس- سلیمان کرمی: صنعت پالایش نفت خام به‌عنوان راه گریزی برای جلوگیری از خام‌فروشی نفت و ایجاد ارزش افزوده از تصفیه نفت شناخته می‌شود. تاکیدات اخیر مسوولان کشور مبنی بر عدم خام فروشی محصولات، کاملا به اهمیت رونق این صنعت اشاره دارد. در این شرایط، سودآوری مناسب و منطقی می‌تواند سرمایه‌ها را به سوی این صنعت سوق دهد. بر این اساس، «دنیای اقتصاد» به بررسی روند سودآوری شرکت‌های پالایشی بورسی و فرابورسی پرداخته است.
با بررسی صورت‌های مالی این شرکت‌ها در سال‌های اخیر آشکار شد متغیرهایی مانند تغییرات نرخ ارز، تغییرات قیمت نفت و به‌تبع آن قیمت محصولات و همچنین مشکلات کیفی محصولات فعلی پالایشگاه در این سال‌ها بر روند سودآوری پالایشگاه‌ها اثرگذار بوده است.
مقدمه‌ای بر گروه تصفیه نفت

تولید فرآورده‌های نفتی و تامین خوراک صنایع پایین‌دست، عمده فعالیت شرکت‌های پالایشی را به خود اختصاص می‌دهد. از جمله محصولات این شرکت‌ها می‌توان به بنزین، نفت گاز، نفت سفید، وکیوم باتوم و همچنین نفت کوره اشاره کرد. در این میان، بنزین و نفت گاز به‌عنوان سوخت اصلی دستگاه‌های نقلیه محسوب می‌شود، نفت کوره نیز به‌عنوان ماده سوختنی برای موتورهای دیزلی و نیروگاه‌ها استفاده می‌شود همچنین، وکیوم باتوم به‌عنوان ماده اولیه تولید قیر و نفتا نیز به‌عنوان ماده اولیه برای صنایع شیمیایی و پتروشیمی استفاده می‌شود.

رصد نوسانات قیمتی نفت در گروه تصفیه نفت

نفت به‌عنوان ماده اولیه مورد استفاده در این صنعت بخش عمده‌ای از بهای تمام‌شده کالا را شامل می‌شود. در این خصوص، بیش از ۹۰ درصد از بهای تمام شده کالای فروش رفته در برخی شرکت‌های این صنعت به خرید نفت اختصاص دارد. این موضوع در کنار حاشیه سود ناخالص کم (کمتر از ۵ درصد) این شرکت‌ها کاملا بیانگر اثرات نوسانات قیمت نفت در تغییرات قیمت محصولات و در نتیجه سودآوری این صنعت است. در این خصوص، در هفته‌های اخیر با ابلاغیه پالایش و پخش به شرکت‌های پالایشی مبنی بر کاهش نرخ نفت خریداری شده (یک دلار برای ماه‌های ابتدایی سال) شاهد افزایش مقدار سود محقق شده (در دوره سه ماه ابتدایی سال) در صورت‌های مالی شرکت پالایش نفت اصفهان بودیم. این موضوع نیز به وابستگی شدید سودآوری این صنعت به قیمت‌گذاری نفت به‌عنوان ماده اولیه اشاره دارد.

به‌طور کلی تغییرات قیمت نفت اثرات زیادی را روی سودآوری شرکت‌های پالایشی در سایر نقاط جهان دارد. بررسی «دنیای اقتصاد» حاکی از افت قیمت فرآورده‌ها همراه با ریزش قیمت نفت در یک سال اخیر است. افت قیمت بنزین همگام با قیمت نفت تا اوایل دی ۹۳ مشاهده می‌شود. در ادامه اما رشد بیشتر قیمت بنزین باعث افزایش فاصله تغییرات قیمتی آن با نفت شده است. این موضوع به کاهش خرید ماده اولیه و از سوی دیگر افزایش بهای فروش محصولات اشاره دارد. این موضوع باعث افزایش حاشیه سود شرکت‌های تصفیه کننده در دیگر نقاط جهان در ماه‌های اخیر شده است.

بخش عمده‌ای (تا حدود ۶۰ درصد) از فروش کل پالایشی‌ها به دو محصول بنزین و نفت گاز اختصاص دارد. بر این اساس، نوسانات شدید قیمت نفت در یک سال گذشته اثرات زیادی را روی قیمت جهانی این محصولات نیز گذاشته است.

قیمت‌گذاری مواد اولیه و محصولات عمده پالایشی‌های کشور توسط شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی صورت می‌گیرد. بر اساس تبصره ۲ قانون بودجه کشور در سال ۹۳ و آیین نامه اجرایی آن، نفت خام تحویلی به پالایشگاه‌ها معادل ۹۵‌درصد بهای صادراتی نفت مشابه (با در نظر گرفتن کیفیت) در هر ماه شمسی محاسبه می‌شود، مبنای قیمت آزاد فرآورده‌ها نیز براساس میانگین وزنی قیمت‌های وارداتی یا صادراتی هم کیفیت (بر اساس یک الگوی تدریجی) یا متوسط ماهانه قیمت‌های هم‌کیفیت صادراتی خلیج فارس تعیین می‌شود. در این شرایط، کمتر بودن کیفیت محصولات و همچنین ابلاغ قیمت‌ها بر‌خلاف انتظارات موجود این شرکت‌ها موجب کاهش شدید سودآوری در پایان سال ۹۳ شد.

این موضوع اعتراض مدیران این شرکت‌ها را به دنبال داشت، حتی برخی از این شرکت‌ها اقدام به انتشار چند صورت پیش‌بینی سود بر اساس مفروضات مختلف کردند. در این خصوص، قیمت بنزین و نفت‌گاز در شرکت‌های پالایشی داخلی به ترتیب با افت ۱۸ و ۱۵ درصدی نسبت به قیمت‌های سال ۹۲ همراه شده است. برای پیش‌بینی سال جدید نیز برخی شرکت‌ها نرخ‌ها را نسبت به سال ۹۳ در مقادیر کمتری در نظر گرفته‌اند. برخی نیز با خوش‌بینی به رشد اندک قیمت‌ها، پیش‌بینی فروش خود را با افزایش قیمت در نظر گرفته‌اند. بررسی‌های «دنیای اقتصاد» از صورت‌های مالی شرکت‌ها در جدول بالا خلاصه شده است. بر این اساس، مدیران‌عامل این شرکت‌ها به‌عنوان مسوولان تهیه این اطلاعات بر‌اساس پیش‌بینی‌ها از روند آتی قیمت نفت و دیگر محصولات صورت‌های پیش‌بینی سود منتهی به پایان اسفند ۹۴ را ارائه داده‌اند.

سود پالایشی‌ها؛ دستخوش تغییرات نرخ ارز

نرخ تسعیر ارز برای خرید و فروش نفت و فرآورده‌ها بر اساس نرخ مبادله‌ای در نظر گرفته می‌شود. در این خصوص، همراه با جهش قیمت دلار در سال‌های ۹۱ و ۹۲ شاهد افزایش سودآوری شرکت‌های پالایشی در این سال‌ها بودیم. در این خصوص، می‌توان به رشد بیش از ۱۸۰ درصدی سود خالص شرکت پالایش نفت بندرعباس در سال ۹۲ نسبت به سال ۹۱ اشاره کرد. به این ترتیب، افزایش هم‌زمان مقدار فروش و بهای تمام شده کالا موجب افزایش سود ناخالص این شرکت‌ها در سال‌های مزبور شد.

در نتیجه، بازگشایی نماد «شبندر» در اوایل شهریور سال ۹۲، پس از تعدیل پیش‌بینی سهم، با جهش قیمتی مواجه شد که اثر مثبت بیش از ۱۶۰۰ واحدی (معادل ۶/ ۲ درصد) را بر شاخص کل گذاشت. این موضوع نیز کاملا به تغییرات نرخ ارز بر سودآوری شرکت‌های پالایشی اشاره دارد. در شرایط فعلی نیز نرخ دلار مبادله‌ای تا سطح ۳ هزار تومان رشد داشته است، بر اساس سیاست‌های بانک مرکزی در جهت یکسان‌سازی نرخ ارز و فاصله حدود ۴۰۰ تومانی نرخ دلار در بازار آزاد و مبادله‌ای، کاهش نرخ ارز مبادله‌ای دور از انتظار است.

مشکلات «کیفی» پالایشی‌ها

مشکل اساسی که پالایشی‌ها در سال ۹۳ با آن درگیر بودند و موجب توقف طولانی مدت نمادهای این گروه شد، الزام این شرکت‌ها به انجام طرح‌های کیفی‌سازی محصولات بود. کیفیت کمتر محصولات پالایشی نسبت به استانداردهای موجود (یورو ۴ و یورو ۵)، باعث ایجاد مشکلات زیست محیطی برای این شرکت‌ها بود.

بر‌اساس ابلاغیه مورخ ۱۰/ ۲/ ۱۳۹۳ هیات‌ دولت، وزارت نفت مکلف به استانداردسازی سوخت بر‌اساس برنامه ۳۶ ماهه شد. به این ترتیب، امکان ارائه سوخت‌های پرگوگرد پس از اتمام برنامه امکان پذیر نبود، در نتیجه، برای حفظ بازار این شرکت‌ها ملزم به انجام طرح‌های کیفی‌سازی شدند. در این شرایط، قیمت‌های خرید از سوی شرکت پالایش و پخش با در نظر گرفتن کیفیت محصولات به پالایشگاه اعلام شد. افت قیمت‌های خرید از این جهت به شدت در روند سودآوری شرکت‌های پالایشی اثرگذار بود که این موضوع اعتراض پالایشی‌ها را به دنبال داشت. همچنین، مدت زمان در نظر گرفته شده برای انجام این طرح‌ها نسبت به برآوردهای این شرکت‌ها کمتر بود، در نتیجه، حذف سهم این شرکت‌ها از بازار نیز نگرانی‌هایی را به دنبال داشت. به این ترتیب، در یک دوره طولانی مدت کلیه نمادهای پالایشی متوقف بود.

پس از رایزنی‌های متعدد پالایشی‌ها در پایان دی ماه سال گذشته تبصره‌ای به مصوبه قبلی اضافه شد. بر این اساس، در صورتی‌که این شرکت‌ها حداکثر در یک دوره پنج ساله شاخص کیفی‌سازی را بر اساس استانداردهای وزارت نفت ارتقا بخشد و همچنین، در هر سال مالی ۳۰ درصد از سود خالص خود را برای اجرای طرح کیفی‌سازی منظور کند، وزارت نفت مکلف است، مبنای محاسبه قیمت فرآورده‌های اصلی را بدون در نظر گرفتن طرح کیفی‌سازی و مطابق سال ۹۲ اعمال کند. این موضوع تا حدودی از نگرانی‌های سهامداران پالایشی کاست. با این حال، کاهش قیمت نفت و محصولات و همچنین ابلاغ قیمت‌ها برخلاف انتظارات پالایشی‌ها موجب ریزش سودآوری این شرکت‌ها شد. این موضوع در کنار بازگشایی دیرتر از موعد این نمادها در روزهای پایانی سال ۹۳ ریزش بیش از ۵ درصدی شاخص را به همراه داشت.

Read more: http://www.donya-e-eqtesad.com/news/927654/#ixzz3lUCq0hNi

گروه خودرو:آمار تولید پنج ماه امسال خودروسازان کشور در حالی اعلام شد که اگرچه در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته رشد دارد، اما نگاهی به آمار مرداد ماه نشان می‌دهد غول‌های جاده مخصوص تیراژ خود را نسبت به تیر ماه کاهش دادند.
بنابر آمار منتشره از سوی وزارت صنعت،معدن و تجارت، سه خودروساز بزرگ کشور در مجموع ۳۶۵ هزار و ۳۷۱ دستگاه انواع محصول سواری را طی پنج ماه امسال به تولید رسانده‌اند که در مقایسه با بازه زمانی سال گذشته، ۳/ ۱۶درصد رشد را نشان می‌دهد. در این بین، ایران خودرویی‌ها با تولیدی ۲۲۴ هزار و ۴۵۲ دستگاهی، ۶/ ۲۵درصد رشد تیراژ را تجربه کرده‌اند و سایپایی‌ها نیز که ۹۷ هزار و ۴۹۲ دستگاه تیراژ داشته‌اند، افزایشی ۸/ ۵ درصدی را به خود می‌بینند. از پارس خودرو نیز خبر می‌رسد که این شرکت در پنج ماه امسال، ۴۳ هزار و ۴۲۷ دستگاه تیراژ داشته و در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته، سه دهم درصد کاهش تولید داشته است.
هرچند آمار کلی خودروسازان در پنج ماه امسال، افزایشی بوده، اما درنگ در تولید مرداد و مقایسه آن با تیر ماه، مشخص می‌کند جاده مخصوصی‌ها با افت تیراژ روبه‌رو شده‌اند. بر این اساس، تیراژ سه غول جاده مخصوص در مرداد و نسبت به تیر امسال، ۵/ ۹ درصد و مرداد به خرداد نیز ۲/ ۱۷ درصد افت کرده است. پیش‌تر نیز تولید تیرماه نسبت به خرداد، بیش‌از ۸ درصد کاهش یافته بود. با این حساب مشخص می‌شود روند نزولی تولید خودروهای سواری در کشور، از تیرماه شروع شده و به نظر می‌رسد همچنان ادامه دارد.

به اعتقاد کارشناسان، روند کاهشی تولید خودروسازان کشور به دلیل قهر مشتریان با بازار است، چه آنکه طی دو سه ماه گذشته، آمار خرید و فروش در بازار خودروهای داخلی افت کرده است.

مسائلی مانند بالا بودن قیمت، کاهش قدرت خرید و همچنین انتظار برای ورود خودروهای ارزان و با کیفیت خارجی به کشور، از جمله اصلی ترین دلایل افت فروش به شمار می‌روند، افتی که تاثیر خود را بر تولید نیز گذاشته است. در این شرایط، کمپین‌هایی نیز در شبکه‌های اجتماعی به راه افتاده که بر نخریدن خودرو داخلی تاکید می‌کند و بسیاری از کارشناسان، آن را مردمی و ناشی از کم کاری‌ها و کج رفتاری‌های خودروسازان کشور می‌دانند.

رشد پژو، افت سمند

به سراغ آمار تولید برویم و ببینیم سه خودروساز بزرگ کشور چه کارنامه‌ای را در پنج ماه امسال از خود به جا گذاشته‌اند. آن طور که آمارها از ایران خودرو حکایت می‌کنند، این شرکت در تولید محصولات پژویی با رشد مواجه بوده، اما تیراژ سمندش کاهش یافته است. طبق آمار، پژوهای میهمان جاده مخصوص، در همه مدل‌های خود رشد تیراژ را در بازه زمانی موردنظر تجربه کرده‌اند و در این بین، مدل ۲۰۶، معادل ۴۱ درصد افزایش تولید را به خود می‌بیند. ایران خودرویی‌ها تا پایان مرداد امسال، ۴۷ هزار و ۹۲۲ دستگاه پژو ۲۰۶ را به تولید رسانده‌اند و آن هم فقط در سه مدل تیپ۲ و تیپ ۵ و v8 (صندوقدار). دیگر محصول پژویی ایران‌خودرو به نام پارس نیز رشد تیراژ در پنج ماه امسال داشته، به نحوی که تولید ۶۳ هزار و ۲۲۹ دستگاهی آن سبب شده در مقایسه با بازه زمانی مشابه سال گذشته، ۴/ ۲۷ درصد رشد کند.

این محصول به جز تبریز، در دیگر سایت‌های شهرستانی ایران خودرو به تولید می‌رسد و در حال حاضر پس از پراید، دومین محصول پرتیراژ خودروسازی کشور به شمار می‌رود.

اما پژو ۴۰۵ نیز یکی دیگر از محصولات پرتیراژ ایران‌خودرو در پنج ماه امسال به حساب می‌آید و علاوه بر سایت مرکزی، در مشهد نیز تولید می‌شود و طبق آمار، ۵۰ هزار و ۹۰ دستگاه تیراژ داشته است. این حجم تولید سبب شده پژو ۴۰۵ در مقایسه با پنج ماه ابتدایی سال گذشته، ۲۷ درصد افزایش تیراژ را به خود اختصاص دهد. افزایش تولید محصولات پژو در حالی است که ایران خودرویی‌ها در تولید سمند با افت تولید روبه‌رو شده‌اند. این محصول که سایت‌های مرکزی و تبریز و مازندران ایران خودرو میزبان آن هستند، ۳۷ هزار و ۲۴۵ دستگاه در پنج‌ماه امسال تیراژ داشته و در نتیجه نسبت به مدت مشابه سال گذشته، ۲۳۴ دستگاه کمتر تولید داشته است.

هایما تولید شد

نگاهی اما به آمار سایت خراسان ایران خودرو نشان می‌دهد تولید خودرو چینی هایما در این شرکت آغاز شده است، محصولی شاسی بلند که ظاهرا بیش از ۹۰ میلیون تومان قیمت خواهد داشت. طبق آمار، ۱۷ دستگاه هایما در سایت خراسان تولید شده تا ایران خودرو نیز پس از سایپا، رسما تولید محصولات چینی را آغاز کند.

در سایت خراسان یک شاسی بلند دیگر نیز تولید می‌شود که البته ژاپنی است و سوزوکی گرندویتارا نام دارد. این محصول در حالی تیراژی ۷۱۵ دستگاهی طی پنج ماه امسال داشته که در مدت مشابه سال گذشته فقط ۱۳ دستگاه از آن تولید شده بود.

تداوم افت رانا

آمار تولید پنج ماهه اما از افزایش تولید دنا در کنار کاهش تیراژ رانا حکایت دارد. در این بین، دنا که دیگر خبری از گپ قیمتی کارخانه و بازار آن نیست، ۹۹۵۶ دستگاه تیراژ داشته تا تولیدش در مقایسه با بازه زمانی مشابه سال گذشته، بیش از ۹۱ برابر شود. این در حالی است که ایران خودرویی‌ها تولید رانا را ۳۴/ ۶ درصد کاهش داده و تنها ۸۲۵۸ دستگاه از این محصول را تا پایان مرداد ماه امسال به تولید رسانده‌اند.

نزول پراید، صعود تیبا

اما به سایپا برویم و ببینیم در دومین خودروساز بزرگ کشور چه خبر است. آن طور که آمارها روایت می‌کنند، سایپا در تولید پراید با افت روبه‌رو شده، اما توانسته تیراژ تیبا را افزایش دهد. بر این اساس، سایپایی‌ها توانسته‌اند با کمک پارس خودرو در مجموع ۸۹ هزار و ۷۷ دستگاه پراید را به تولید برسانند، تا این محصول همچنان پرتیراژترین خودرو تولید داخل لقب داشته باشد. با توجه به آمار منتشره، تولید پراید در مقایسه با پنج ماه نخست سال گذشته، هشت درصد پایین آمده و این موضوع به هر دو شرکت سایپا و پارس خودرو مربوط می‌شود. در این بین، تولید پراید در سایپا ۱۲ درصد و در پارس خودرو ۰/ ۷ درصد کاهش پیدا کرده و باید منتظر ماند و دید این روند کاهشی همچنان ادامه پیدا می‌کند یا متوقف خواهد شد. از مجموع پرایدهای تولیدی، ۳۳ هزار و ۳۰۱ دستگاه سهم پارس خودرو بوده و باقی را سایپایی‌ها به تولید رسانده‌اند. در بین دیگر محصولات تولیدی سایپا اما تیبا توانسته تا حدی ناکامی پراید را جبران کرده و با رشد تولید مواجه شود. تیبا که علاوه‌بر سایت مرکزی سایپا، میهمان سایت کاشان این شرکت نیز هست، در مجموع طی پنج ماه نخست امسال ۳۷ هزار و ۴۱ تیراژ داشته که این آمار از رشد ۲۹/ ۳ درصدی تولید این خودرو در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته حکایت دارد. ۱۹۶۲ دستگاه از تیباهای تولیدی در پنج ماه امسال، دوگانه‌سوز بوده‌اند.

از تیبا که بگذریم، سایپا در پنج ماه ابتدایی امسال ۳۲۶۱ دستگاه سراتو را نیز مونتاژ کرده است، خودرویی کره‌ای که تحت برند کیاموتورز، میهمان دومین خودروساز بزرگ ایران است. این محصول در دو مدل اتومات و دنده‌ای مونتاژ می‌شود و ظاهرا نسل دوم سراتو به شمار می‌رود، به این معنی که یک نسل عقب تر از سراتوی‌های وارداتی است.

سایپایی‌ها اما علاوه‌بر پراید و تیبا و سراتو، یک خودرو چینی به نام S300 (آریو) را نیز تولید می‌کنند، خودرویی که میهمان سایت ساوه سایپا است. طبق آمار منتشره، در پنج ماه ابتدایی امسال، ۹۷۵ دستگاه از این خودرو در سایت موردنظر مونتاژ شده است. دیگر خودرو چینی و مونتاژی سایپا اما «برلیانس» نام دارد، محصولی که سایپایی‌ها در بازه زمانی تحت بررسی، ۴۳۹ دستگاه از آن را مونتاژ کرده‌اند. برلیانس البته در پارس‌خودرو و در مدل‌های دیگر نیز مونتاژ می‌شود، چه آنکه طبق آمار یک هزار و ۷۶۱ دستگاه از آن تا پایان مرداد ماه در شرکت موردنظر به مونتاژ رسیده است.

تولید لاک پشتی ساندرو

در آمار تولید ۵ ماهه اما همچنان نام رنو ساندرو و رنو B90 به‌طور جداگانه قید شده است، خودروهایی که به نظر می‌رسد در واقع یکی هستند و تنها خط تولیدشان در پارس خودرو متفاوت از یکدیگر است. هرچه هست، پارس خودرویی‌ها تنها ۱۰ دستگاه ساندرو را در بازه زمانی تحت بررسی به تولید رسانده‌اند و آمار B90 نیز از ۲۹ دستگاه تجاوز نکرده است.

تولید تندر کم شد

سری هم اما به آمار یکی از پرحاشیه ترین محصولات تاریخ خودروسازی کشور یعنی تندر-۹۰ بزنیم. این محصول که در دو شرکت ایران خودرو و پارس خودرو تولید می‌شود، در مجموع طی پنج ماه ابتدایی امسال، ۱۵ هزار و ۳۳۱ دستگاه تیراژ داشته که این آمار افت ۳۰۷ دستگاهی آن را در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته رقم زده است. طبق آمار منتشره، سهم ایران خودرویی‌ها از تندرهای تولید ۵ ماه امسال، ۷۰۰۵ دستگاه بوده و این حجم تولید سبب شده بزرگ‌ترین خودروساز ایران با افزایش ۱۸،۳ درصدی تندر-۹۰ مواجه شود. این در حالی است که پارس خودرویی‌ها با وجود تیراژ ۸۳۲۶ دستگاهی شان، ۱۴،۳ درصد افت را در تولید تندر-۹۰ به خود می‌بینند.

Read more: http://www.donya-e-eqtesad.com/news/927618/#ixzz3lUCen8RX

تولید فولاد خام چین در هفت ماه نخست امسال در مقایسه با رشد ۷/ ۲ درصدی مدت مشابه سال گذشته با ۸/ ۱ درصد کاهش به ۴۷۶ میلیون تن رسید.
به گزارش «ایلنا» تولید فولاد خام چین در نیمه نخست امسال پس از ثبت کمترین میزان طی دو دهه اخیر همچنان روند نزولی را در پیش دارد.
براساس گزارشی از چایناماینینگ،تولید فولاد خام چین در هفت ماه نخست امسال در مقایسه با رشد ۷/ ۲ درصدی مدت مشابه سال گذشته با ۸/ ۱ درصد کاهش به ۴۷۶ میلیون تن رسید. براساس گزارش پیشین کمیسیون توسعه ملی و اصلاحات چین در ۶ ماه نخست امسال تولید فولاد خام چین با ۳/ ۱ درصد کاهش نسبت به مدت مشابه سال گذشته،بیشترین میزان کاهش تولید فولاد خام را در نیمه نخست سال طی ۲۰ سال گذشته به ثبت رساند.

صنعت فولاد چین به دلیل تغییر روند و تک‌رقمی شدن نرخ رشد اقتصادی و رشد ۷ درصدی توسعه در نیمه نخست سال منجر به کاهش سود در صنعت فولاد و تعطیلی کارخانه‌ها شد.

بنا بر گزارش انجمن آهن و فولاد چین در نیمه نخست سال فولادسازان متوسط و بزرگ متحمل ۷/ ۲۱ میلیارد یوآن زیان شدند که ۸/ ۱۶ میلیارد یوآن بیشتر از مدت مشابه سال گذشته بود.

پیش‌بینی آینده قیمت سنگ‌آهن برای مدیران معدنی پیچیده و امری دشوار شده اما به نظر می‌رسد خروج از رکود بازار سنگ‌آهن نیاز به تاکتیک‌های اساسی دارد که کارشناسان در مقطع فعلی دو راهکار حذف عوارض صادرات و تقویت بازارهای صادراتی را موثر می‌دانند.
به گزارش اقتصاد‌نیوز، در حالی چشم‌انداز بازار سنگ‌آهن برای فعالان معدنی مبهم شده که از نگاه کارشناسان بازگشت قیمت این مواد معدنی به مدار مثبت تا پایان سال ۲۰۱۵ بعید به نظر می‌رسد. این در حالی است که تحلیلگران بین‌المللی سیر صعودی قیمت سنگ‌آهن را در ماه‌های پایانی ۲۰۱۷ می‌دانند.
با کاهش تقاضا و محدود شدن صادرات سنگ‌آهن، تولیدکنندگان این عرصه روزهای بحرانی را سپری می‌کنند و اغلب آنها به دپوی محصولات خود رو آورده‌اند. گرچه در شرایط فعلی قیمت سنگ‌آهن به ثبات رسیده اما پیش‌بینی‌ها بیشتر به این سمت است که قیمت آن در بازار جهانی به زیر ۵۰ دلار هم خواهد رسید. با توجه به اینکه دو سال بحرانی در انتظار فعالان عرصه سنگ‌آهن است، کارشناسان معتقدند برای اینکه سنگ‌آهنی‌ها دپوی خود را همچنان نگهداری نکنند و بازار داخلی این محصول معدنی رونق بگیرد باید دولت با حمایت‌هایی در زمینه حذف عوارض و مالیات‌های مختلف بستر تقویت بازارهای صادراتی را برای تولیدکنندگان سنگ‌آهن فراهم کند تا در این دو سال سخت بازارهای صادراتی سنگ‌آهن تا حدودی حفظ شود که این هم از نگاه آنان مشروط به تغییر سیاست دولت در زمینه اخذ عوارض و مالیات است.

رکود در بازار سنگ‌آهن مدتی است بازارهای صادراتی آن را بی‌رونق کرده و به اصطلاح خود مدیران این عرصه «صادرات سنگ از سکه افتاده است». کاهش بهای سنگ‌آهن در بازارهای جهانی و اشباع فولادسازی چین از معادن سنگ‌آهن استرالیا نیز در دو سال اخیر سبب شد صادرات سنگ‌آهن ایران به چین ۷۰ درصد کاهش پیدا کند و آمارهای جدید بیانگر افت شدید صادرات سنگ‌آهن است. گرچه عمده سنگ‌آهن ایران تا کنون به چین صادر شده است و به نوعی تنها پایانه صادراتی ایران محسوب می‌شود. با این حال کارشناسان بر این باور هستند که می‌تواند در کوتاه‌مدت حمایت دولت برای رونق بازار داخلی سنگ‌آهن در وهله اول می‌تواند حذف مالیات‌های مختلف و عوارض صادرات و در وهله دوم سیاست‌گذاری در تقویت بازارهای صادراتی سنگ‌آهن و شناسایی بازارهای جدید باشد. در مقطع فعلی معدن‌داران بدهی مالیاتی بسیاری دارند که آینده تولید را برای آنها به لحاظ اقتصادی تیره و تار کرده است و آنها بیشتر تمرکز خود را به جای شناسایی بازارهای جدید صرف حساب و کتاب مالیات خود می‌کنند. از این رو پیشنهاد می‌شود حال که تولید و استخراج سنگ‌آهن سودآوری خود را از دست داده، طی این دو سال بحرانی دپوی تولیدکنندگان سنگ‌آهن در انبارها نماند و روانه بازارهای صادراتی شود که این امر هم بستگی به سیاست‌گذاری دولت در بحث عوارض دارد.

در شرایط کنونی تقاضا در بازار فولاد به شدت کاهش پیدا کرده و از آنجا که در این سال‌ها بازارسازی‌ انجام نشده، زنجیره تولید فولاد که سنگ‌آهن یکی از حلقه‌های مهم آن است، با نوسانات قیمتی قدرت رقابت خود را در بازار از دست می‌دهد در حالی که می‌توان برای مازاد تولید سنگ‌آهن و فولاد برنامه‌ریزی دقیق‌تری داشت. کارشناسان معتقدند در دولت‌ گذشته بسیاری از نیروهای انسانی بدون ضابطه وارد واحدهای فولادی کشور شده‌اند که چنین هزینه‌ای برای جذب این نیروها می‌توانست صرف انتقال تکنولوژی‌های جدیدی به کارخانه‌ها شود در صورتی که چنین سیاست‌گذاری تنها موجب افزایش هزینه کارخانه‌های فولاد بوده است. با در نظر گرفتن چنین مسائلی باید دید معدن‌داران برای خروج از رکود فعلی چه سیاستی در دستور کار خود قرار می‌دهند یا اینکه دولت چطور بستر حمایت از صاحبان این کسب و کار را فراهم می‌کند؟ آیا بازار سنگ‌آهن به آرامش می‌رسد؟

Read more: http://www.donya-e-eqtesad.com/news/927639/#ixzz3lUCLUxNs

سارا مالکی: ۴۲ رای مثبت از سوی دموکرات‌ها در کنگره آمریکا در حمایت از توافق هسته‌ای ایران و پنج قدرت جهانی، در مقابل ۵۸ رای منفی اعضای جمهوری‌خواه برای اجرای برجام، سرانجام افق‌های روشن‌تری پیش روی فعالان اقتصادی قرار داد.
بر این اساس اگرچه توافق هسته‌ای ایران با کشورهای ۱+۵ نزدیک به دو ماه پیش از این در اتریش نهایی شده بود؛ اما پیروزی دموکرات‌ها در کنگره اجرای این توافق و رفع تحریم‌های بین‌المللی علیه ایران را یک گام دیگر به اجرای آن نزدیک‌تر کرد تا انتظار فعالان اقتصادی داخلی و خارجی برای لغو تحریم‌ها به پایان خود نزدیک‌تر شود. حال با چشم‌انداز روشنی که برای آینده‌ای نه چندان دور ایجاد شده است، یکی از مهم‌ترین چالش‌های سرمایه‌گذاران خارجی برای ورود به ایران که اجرای صد درصد توافق و لغو تحریم‌ها بود از سر راه برداشته شده است.
اما در حالی‌که طبق تجربه سال‌های گذشته به نظر می‌رسید سرمایه‌گذاران خارجی ایران را صرفا به‌عنوان بازاری بزرگ برای فروش محصولات خود ببینند، سیاست دولت برای دور جدید ورود سرمایه‌گذاران خارجی به ایران، انتقال تکنولوژی تولید به کشور به جای واردات صرف است. سیاست یاد شده از سوی دولت در حالی وجود دارد و بارها در مجامع رسمی اعلام شده که به نظر می‌رسد طرف‌های خارجی نیز تا حدودی به آن واقف شده‌اند. به این ترتیب توجه خارجی‌ها به سیاست جدید کشورمان در صنعت فولاد نیز به‌عنوان یکی از بخش‌های مهم اقتصادی جلب شده است تا آنجا که رسانه‌های خارجی در تحلیل‌های خود از شرایط به موضوع لزوم سرمایه‌گذاری در ایران اشاره می‌کنند.

رویترز یکی از رسانه‌هایی بود که طی هفته گذشته با اشاره به افزایش قابل توجه تولید فولاد در ایران و بی‌نیازی از واردات نوشت: «شرکت‌های خارجی در دوره پساتحریم به‌ جای برنامه‌ریزی برای فروش فولاد به این کشور باید در زمینه انتقال تکنولوژی با شرکت‌های ایرانی همکاری کنند.» در ادامه این گزارش با اشاره به برنامه فولادسازان ایران برای رساندن ظرفیت تولید خود به ۵۵ میلیون تن در سال ۲۰۲۵ گفته شده است؛ «در حالی‌که تولیدکنندگان فولاد جهان امیدوارند با رفع تحریم‌ها وارد بازار چند میلیارد دلاری ایران شوند و تولیدات خود را روانه بازار این کشور کنند سرمایه‌گذاران ایرانی در حال افزایش تولید محلی هستند و حتی انتظار می‌رود تولید مازاد برای صادرات داشته باشند.»

اما در کنار اشاره به احتمال محدود بودن فضا برای واردات فولاد به ایران، به فرصت‌های سرمایه‌گذاری در زمینه انتقال تجربه‌های فنی و تجهیزات تاکید می‌شود. حال با تمام این تفاسیر و در حالی‌که در دنیا به سرمایه‌گذاری در صنعت فولاد ایران به‌عنوان یک فرصت اقتصادی خوب نگاه می‌شود کارشناسان به چالش‌هایی اشاره می‌کنند که همچنان می‌توانند مسیر ورود سرمایه‌گذاران به صنعت فولاد را با پستی و بلندی همراه کنند.

یکی از چالش‌های پیش روی صنعت فولاد که کارشناسان بر آن تاکید دارند بحث صادرات است. به این ترتیب اگرچه ممکن است این‌گونه به نظر برسد که با افزایش تولید فولاد ایران به ۵۵ میلیون تن در سال ۱۴۰۴، واحدهای فولادساز به سرمایه‌‌گذاری برای افزایش تولید نیاز خواهند داشت، اما از سویی نیاز اساسی که با این میزان تولید برای فولادسازان ایجاد خواهد شد، بازارهای صادراتی هستند. در واقع این‌طور به نظر می‌رسد که افزایش تولید فولاد ارتباط مستقیمی با بازارهای خارجی فولادسازان خواهد داشت. با این تفاسیر این سوال مطرح می‌شود که با فرض جذب سرمایه‌گذاران خارجی و ورود تکنولوژی‌های جدید تولید به کشور به منظور افزایش ظرفیت تولید، آیا فضایی برای صادرات حجم عظیمی از فولاد تولید شده وجود خواهد داشت یا فولادسازان با معضل مازاد تولید مواجه خواهند شد؟ این سوال در شرایطی وجود دارد که دامپینگ فولادسازان چینی قیمت‌ها را در بازارهای جهانی تا جایی کاهش داده که عرصه رقابت را برای هر فولادساز دیگری تنگ کرده است.

اما از دیگر چالش‌هایی که در گفت‌وگو با کارشناسان به آن اشاره می‌شود، بحث انتقال تکنولوژی به کشور است. اگرچه انتقال تکنولوژی یکی از شروط اصلی برای ورود سرمایه‌گذاران خارجی به کشور است، اما آنطور که کارشناسان می‌گویند با توجه به وجود نداشتن برنامه‌ای جامع برای روزهای پس از ورود سرمایه‌گذاران به کشور، احتمال بی‌نتیجه بودن رفت و آمدهای طرف‌های خارجی به کشور در بخش فولاد بالا خواهد بود. یک کارشناس در این زمینه عقیده دارد بعید نیست در نتیجه بی‌برنامگی‌هایی که حالا وجود دارد، بحث انتقال تکنولوژی تولید در حد حرف باقی بماند.

صادرات فولاد، به کدام بازار؟

همان‌طور که پیش از این اشاره شد اگرچه تولید ۵۵ میلیون تنی در افق ۱۴۰۴ فرصتی خوب برای جذب سرمایه‌گذاران خارجی و افزایش سطح تکنولوژی تولید به شمار می‌رود، اما مانعی جدی به نام بازارهای صادراتی پیش روی آن قرار می‌گیرد. چالش یاد شده در حالی وجود دارد که مهدی کرباسیان، معاون وزیر صنعت، معدن و تجارت صادرات فولاد در سال جاری را ۴ میلیون تن ارزیابی کرده و پیش‌بینی این رقم را برای سال ۱۴۰۴ به ۱۰ میلیون تن برآورد کرده است. اگرچه ممکن است فولادسازان به دلیل رکودی که در بازار داخلی وجود دارد و همچنین تکیه به بازارهای فعلی خارجی بتوانند صادرات ۴ میلیون تنی را تا انتهای امسال محقق کنند، اما به نظر می‌رسد صادرات ۱۰‌میلیون تنی فولاد در سال به بازارسازی‌های جدید نیاز داشته باشد. کارشناسان در کنار اشاره به لزوم ایجاد بازارهای جدید برای رسیدن به صادرات ۱۰ میلیون تنی به موضوع دیگری اشاره می‌کنند که بحث صادرات را با چالشی جدی‌تر همراه می‌کند. یک کارشناس صنعت فولاد با اشاره به اینکه نیاز صادراتی ایران در افق ۱۴۰۴ و با وجود تولید ۵۵‌میلیون تنی در سال در بهترین حالت ۲۰ میلیون تن خواهد بود، می‌گوید: مصرف سرانه فولاد در کشور در بهترین سال ۲۷۰ کیلوگرم بود که این رقم در سال ۹۳ به ۲۰۰ کیلوگرم رسید، این رقم درحالی برای هر ایرانی وجود دارد که در کشورهای صنعتی مصرف سرانه فولاد ۴۰۰ کیلوگرم به ازای هر نفر است. محمدرضا دانشگر در ادامه با این فرض که در سال‌های آینده رونق اقتصادی به کشور بازگردد و مصرف سرانه فولاد ایران به سطح کشورهای صنعتی برسد، می‌گوید: در این حالت که می‌توان گفت خوشبینانه هم هست، اگر جمعیت کشور را نیز ۹۰ میلیون نفر در نظر بگیریم، میزان مصرف داخلی ما به ۳۶ میلیون تن در سال خواهد رسید بنابراین ما در بهترین حالت به صادراتی ۲۰‌میلیون تنی نیاز خواهیم داشت. دانشگر در حالی بر اساس برنامه جامع تولید فولاد به ضرورت برنامه‌ریزی برای صادرات ۲۰ میلیون تن اشاره می‌کند که با توجه به حضور چین و ترکیه به‌عنوان دو رقیب سرسخت، فضا را برای رقابت ایران محدود ارزیابی می‌کند. در حال حاضر قیمت میلگرد صادراتی چین کمتر از ۳۰۰ دلار است. چین در حالی با پیشنهاد قیمت ۲۹۰ دلار برای میلگرد خود در حال تلاش برای شکستن قیمت‌ها در بازارهای جهانی است که با توجه به کاهش درآمدها در این کشور، به نظر می‌رسد این سیاست همچنان ادامه داشته باشد. قیمت ناچیز محصولات چینی در بازارهای جهانی در حالی است که با توجه به رشد قیمت قراضه و نیاز ترکیه به واردات قراضه برای تولید محصولات فولادی، هم‌اکنون ترکیه نیز قدرت رقابت خود در مقابل چین را از دست داده است. قیمت میلگرد صادراتی ترکیه هم‌اکنون در محدوده ۳۹۰ دلار است. نکته دیگری که در رابطه با صادرات محصولات فولادی ایران وجود دارد این است که صادرات فعلی فولادسازان بیشتر شامل شمش فولاد می‌شود. دانشگر با اشاره به این موضوع و در توضیح بیشتر می‌گوید: شرکت‌هایی که در حال حاضر به صادرات مشغول هستند، به دلیل استفاده از سنگ آهن و انرژی ارزان به‌عنوان ماده اولیه تولید توان رقابت با چین را دارند و این در حالی است که شرکت‌های خصوصی با توجه به هزینه‌های بالایی که برای تولید دارند عملا قادر به ورود به میدان رقابت نخواهند بود. به این ترتیب اگرچه پیش‌بینی کارشناسان و معاون وزیر برای میزان صادرات فولاد کشور تا سال ۱۴۰۴ فاصله‌ای ۱۰ میلیون تنی دارد اما باید دید در سال‌های آینده چقدر به تولید فولاد بر پایه سنگ آهن اهمیت داده می‌شود زیرا تنها در این حالت است که فولادسازان با تکیه بر ماده اولیه ارزان قادر به حضور در بازارهای جهانی خواهند بود. این موضوع در حالی وجود دارد که ضرورت تمرکز بر بازارهای جدید نیز از دیگر الزامات رسیدن به صادرات ۱۰ میلیون تنی یا بیشتر خواهد بود.

جذب سرمایه‌های خارجی از شعار تا واقعیت

اما چالش صادرات در حالی پیش روی برنامه افزایش تولید و ورود سرمایه‌گذاران به واسطه این برنامه‌ها قرار دارد که به عقیده کارشناسان بازارسازی برای محصولات فولادی نیازمند سیاست‌های بلند مدت دولت است. دانشگر در این زمینه می‌گوید: بازارسازی به سیاست‌های بلندمدت دولت و از سویی تکمیل زنجیره فولاد نیاز دارد.

به گفته کارشناسان، زنجیره تولید فولاد که از سنگ آهن تا مقاطع ساختمانی را شامل می‌شود در حال حاضر هماهنگ نیست و بسیاری از حلقه‌های تولید از لحاظ ظرفیتی با یکدیگر هماهنگ نیستند و تعادل کافی ندارند. به گفته کارشناسان، درست در همین‌جا است که حضور سرمایه‌گذاران خارجی ضروری به نظر می‌رسد زیرا آنها با شناسایی ظرفیت‌های خالی صنعت فولاد می‌توانند به این بخش‌ها ورود کنند. اما در کنار تمایلی که ممکن است از سوی خارجی‌ها برای ورود به صنعت فولاد وجود داشته باشد و با فرض اینکه در آینده صادرات فولاد برای تولیدکنندگان آن به یک چالش تبدیل نخواهد شد، مشکلات دیگری بر سر راه ورود سرمایه‌گذاران خارجی وجود دارد. آن طور که شنیده می‌شود در حال حاضر شرکت‌هایی مانند دانیلی ایتالیا، اتوتک فنلاند و اس ام اس دماگ آلمان برای ساخت و احداث پلنت‌های فولاد تمایل زیادی برای سرمایه‌گذاری در ایران دارند اما موضوعی که مدیر ارشد پروژه‌های گروه صنعتی ایران و اروپا در گفت‌وگو با «دنیای اقتصاد» به آن اشاره می‌کند وجود نداشتن برنامه‌ای مدون برای جذب سرمایه‌گذار در کشور است. هومان خواجه نصیری با اشاره به این موضوع که بخش‌های بالادستی صنعت فولاد جذابیت زیادی برای سرمایه‌گذاران خارجی دارند، می‌گوید: دورنمای نزدیک این است که تحریم‌ها به‌طور کامل رفع خواهند شد و بین شرکت‌های خارجی برای ورود به ایران رقابت ایجاد خواهد شد اما به نظر می‌رسد آن قدر که برای ورود سرمایه‌گذاران شعار داده می‌شود، برنامه‌ریزی انجام نگرفته است.

مدیر نمایندگی رسمی اتوتک در ایران در ادامه می‌گوید: با توجه به نیاز کشور به گندله‌سازی و با توجه به اینکه بالانس مواد اولیه در کشور وجود ندارد و از طرفی از برنامه جامع تولید فولاد نیز عقب هستیم، این‌طور به نظر می‌رسد که باید اطلاع‌رسانی شفاف‌تر و بیشتری نسبت به شرکت‌های ایرانی در اختیار سرمایه‌گذاران قرار بگیرد به این ترتیب آنها برای سفر به ایران و بررسی جزئیات حاضر به ریسک خواهند شد. خواجه‌نصیری با تاکید بر شفاف‌سازی اطلاعات برای جلب اطمینان سرمایه‌گذاران خارجی می‌گوید: در حالت کلی با وجود تمام شعارهایی که برای سرمایه‌گذاری در ایران داده می‌شود زمانی که از فضای بین‌المللی به بازار ایران نگاه می‌شود کشش کافی وجود ندارد، از طرفی هیات‌هایی که اخیرا وارد ایران شده‌اند امکان گفت‌وگوی جزئی با مدیران مجموعه‌ها را پیدا نکردند و به صحبت‌های کلی با مسوولان دولتی بسنده شده است.

از نگاه این کارشناس فعال در نمایندگی اتوتک در ایران، انتقال تکنولوژی تولید فولاد به ایران نیز با چالش‌هایی همراه است. او در این زمینه می‌گوید: گندله‌سازی در برزیل که با تکیه به سرمایه‌گذار خارجی انجام شد، از سالی ۵/ ۲ میلیون تن و داخلی‌سازی ۲۰ درصد، به ۵/ ۹ میلیون تن در سال و با توان ساخت داخل ۹۰ درصد رسید اما این اتفاق رخ نمی‌داد مگر با برنامه‌ریزی بلند مدت و همکاری دولت. از نظر این کارشناس در حال حاضر با وجود صحبت‌هایی که می‌شود برنامه‌ریزی کافی برای رسیدن به تکنولوژی تولید در نتیجه ورود سرمایه‌گذاران به کشور وجود ندارد. خواجه‌نصیری با اشاره به طرح‌های فعلی می‌گوید: برای مثال در حال حاضر در منطقه سنگان شاهد حضور چندین سرمایه‌گذار خارجی از چینی‌ها گرفته تا روس‌ها و اروپایی‌ها هستیم که متاسفانه انتقال تکنولوژی از آنها به دلیل تعدد شرکت‌ها و تفاوت کیفیتی که دارند به راحتی ممکن نخواهد بود.

به این ترتیب به نظر می‌رسد با توجه به فضایی که به واسطه نزدیک شدن به موعد لغو تحریم‌ها برای ورود سرمایه‌گذاران خارجی باز خواهد شد، ورود سرمایه‌گذاران خارجی به صنعت فولاد با چالش‌‌های خاص خود همراه است که تنها با برنامه‌ریزی بلندمدت به استفاده حداکثری از حضور آنها در صنعت فولاد منجر خواهد شد.

Read more: http://www.donya-e-eqtesad.com/news/927586/#ixzz3lUC9Rfod

گروه مسکن، فرید قدیری: برگشت قیمت املاک کلنگی از نقطه اوج سال ۹۲، در ساخت‌وسازهای مسکونی سال ۹۳ به شکل تعدیل سهم زمین از قیمت تمام‌شده مسکن «انعکاس» پیدا کرده و باعث شده وزن نسبی یکی از دو پارامتر زمینه‌ساز «جهش» کم شود.

گزارش «دنیای‌اقتصاد» از آخرین آمارهای رسمی درباره آنالیز هزینه‌های اصلی و فرعی احداث ساختمان، حاکی است: تحت تاثیر کاهش قیمت زمین مسکونی در تهران، سهم هزینه خرید زمین در قیمت تمام شده ساخت مسکن، از ۶۵ درصد در سال ۹۲ به ۵/ ۶۰ درصد در سال ۹۳ نزول کرده است.

این کاهش ۵/ ۴ واحد درصدی در سهم هزینه‌ای زمین، مربوط به ساختمان‌های شروع شده (در مراحل اولیه ساخت) طی ۹ ماه اول سال ۹۳ است که اثر آن – با توجه به افزایش زمان ساخت و تکمیل بنا در دوره رکود از دو سال به حدود سه سال- از اوایل سال ۹۶ در قیمت فروش «نوساز»ها تاثیر می‌گذارد و می‌تواند شتاب صعود احتمالی قیمت مسکن در آن دوره را تاحدودی کنترل کند.

کارشناسان اقتصاد مسکن با استناد به افت شدید سرمایه‌گذاری‌های ساختمانی و نصف شدن تیراژ آپارتمان‌سازی‌های سال ۹۳، یک سناریوی بدخیم برای بازار مسکن ۹۶ پیش‌بینی کرده‌اند که در قالب آن، افت شدید واحد مسکونی آماده مصرف از یکسو و رونق معاملات مسکن از سوی دیگر، فشار ناشی از عدم توازن عرضه و تقاضا را متوجه قیمت خواهد کرد.

اما هم‌اکنون شاخص «قیمت زمین» به‌واسطه موقعیت جدیدی که پیدا کرده، نقطه پشتیبان بازار مسکن محسوب می‌شود و در نقش متضاد پارامتر «کسری عرضه»، بر مسیر بلندمدت قیمت مسکن تاثیر خواهد گذاشت.

طبق اطلاعات بانک مرکزی، روند تغییر سهم زمین از قیمت تمام شده مسکن در تهران طی سال‌های اخیر همواره صعودی بوده است به طوری که نسبت هزینه تامین زمین به قیمت تمام‌شده ساخت مسکن از ۹/ ۵۲ درصد در سال ۸۵ به ۵/ ۵۵ درصد در سال ۹۰ افزایش یافت و در سال‌های ۹۱ و ۹۲ نیز این سهم به ترتیب به ۴/ ۶۲ درصد و ۹/ ۶۴ درصد رسید. البته در این فاصله زمانی، بحران قیمتی در بازار مسکن سال ۸۶، سهم زمین از قیمت تمام شده ساخت را به ۱/ ۶۰ درصد رساند اما رکود سال‌های ۸۸ و ۸۹ باعث شد چند واحد درصد در این نسبت، در سال ۹۰ کاهش اتفاق بیفتد.

در سال ۹۳ اگر چه سهم هزینه‌ای زمین از قیمت تمام شده مسکن برای «ساخت‌وسازهای جدید» و تازه شروع شده، به ۵/ ۶۰ درصد رسید اما این نسبت، در ساختمان‌های تکمیل‌شده و آماده فروش، همچنان بالا و معادل ۶۷ درصد بود. مقایسه این دو رقم بیانگر آن است که آپارتمان‌هایی که در سال گذشته به شکل تازه‌ساز روانه بازار مصرف شدند، به خاطر تورم حبابی قیمت زمین در سال‌های ۹۱ و ۹۲، به شدت از ناحیه سهم ریالی زمین تاثیر گرفتند به طوری که دوسوم قیمت تمام شده این واحدها، صرف خرید زمین مورد نیاز برای ساخت‌شان شده بود.

اما در همان سال ۹۳، وزن هزینه تهیه زمین برای ساخت‌وسازهای جدید به کمتر از دوسوم هزینه کل ساخت رسید.

هزینه کل یا همان قیمت تمام شده ساخت مسکن ترکیبی از قیمت زمین و هزینه احداث است.

سود فروش تازه‌سازهای ۹۳ و ۹۶

بانک مرکزی متوسط قیمت تمام شده مسکن در تهران طی ۹ ماه اول سال ۹۳ را مترمربعی ۲ میلیون و ۲۳۹ هزار تومان اعلام کرده است که از این رقم، یک میلیون و ۳۵۶ هزار تومان را سهم زمین و ۸۸۳ هزار تومان را نیز سهم هزینه احداث تشکیل می‌دهد.

سازنده‌های مسکن در سال گذشته برای پروژه‌های جدید خود، هر متر مربع زمین یا بنای کلنگی را به طور متوسط ۵ میلیون و ۹۴۴ هزار تومان خریداری کردند. رقمی که بانک مرکزی از میانگین قیمت زمین خریداری شده توسط سازنده‌ها برای سال ۹۳ اعلام کرده است، با آنچه پیش‌تر مرکز آمار عنوان کرده بود، تفاوت دارد. مرکز آمار میانگین قیمت فروش هر مترمربع زمین مسکونی در تهران طی ۹ماه اول سال ۹۳ را ۴ میلیون و ۳۵۰ هزار تومان اعلام کرده بود.

طبق اطلاعات بانک مرکزی، زمین‌های مسکونی در سال گذشته مترمربعی نزدیک به ۶ میلیون تومان هزینه روی دست سازنده‌ها گذاشت اما به دلیل تراکم ساختمانی بالا، سهم ریالی زمین در قیمت تمام شده هر مترمربع بنای مسکونی، تا ۴ برابر شکسته شد و به ۳/ ۱ میلیون تومان رسید.

سال گذشته، اجزای تشکیل‌دهنده قیمت تمام شده مسکن با مقادیر کاملا مختلفی، متورم شدند. هزینه احداث یک متر مربع بنای مسکونی در تهران طی ۹ ماه اول سال ۹۳ رقمی معادل ۱۶ درصد افزایش یافت اما هزینه خرید زمین در این مدت تنها ۵/ ۱ درصد نسبت به مدت مشابه سال قبل رشد کرد که به این ترتیب، میزان تورم در هزینه‌های احداث در مقایسه با تورم زمین بیشتر بوده است.

بر اساس گزارش «دنیای اقتصاد»، غالب آپارتمان‌های نوسازی که از اواخر سال آینده به شکل تازه‌ساز وارد بازار مسکن می‌شوند، همان ساختمان‌هایی هستند که سال ۹۳ احداث آنها آغاز شد و بنابراین قیمت تمام‌شده آنها مترمربعی ۲ میلیون و ۲۳۹ هزار تومان است؛ بنابراین در سال ۹۶، هر چقدر سطح قیمت فروش و ارزش معاملاتی واحدهای مسکونی شهر تهران از رقم فعلی متوسط متری ۴ میلیون تومان بالاتر باشد، مابه‌التفاوت آن تا رقم ۲/ ۲ میلیون تومان، به عنوان سود سازنده‌ منظور خواهد شد. سود تازه‌سازهای سال ۹۶ هنوز نامشخص است و بسته به قیمت روز خرید و فروش واحدهای مسکونی در یکی دو سال آینده، قابل محاسبه می‌شود اما با ارقام موجود در گزارش رسمی بانک مرکزی از فعالیت‌های ساختمانی سال ۹۳، می‌توان سود حاصل از فروش آپارتمان‌های تازه‌ساز در سال گذشته را اعلام کرد.

آن دسته از واحدهایی که در تهران طی ۹ ماه اول سال گذشته، مراحل ساخت و تکمیل آنها به پایان رسید و به شکل آپارتمان تازه‌ساز روانه بازار شدند و در همان مقطع به فروش رسیدند، به طور متوسط ۷۷ درصد سود اسمی، نصیب سرمایه‌گذارانشان کرده است.

بانک مرکزی قیمت تمام شده تازه‌سازها در سال ۹۳ را مترمربعی ۲ میلیون و ۳۳۳ هزار تومان برآورد کرده است که ۵/ ۱ میلیون تومان از این رقم، سهم زمین و مابقی معادل ۷۷۳ هزار تومان سهم هزینه ساخت بوده است.

با توجه به اینکه همه واحدهای مسکونی فروخته شده در شهر تهران – شامل آپارتمان نوساز و چندسال ساخت- طی سال ۹۳ به طور متوسط با قیمت متر مربعی ۴ میلیون و ۱۰۰ هزار تومان معامله شدند، در نتیجه واحدهای تازه‌ساز در همان زمان، اختلاف قیمتی معادل ۷/ ۱ میلیون تومان بین بهای تمام‌شده و قیمت فروش داشته‌اند که عایدی اسمی سازنده‌ها از «تکمیل و فروش همزمان در سال ۹۳» محسوب می‌شود.

Read more: http://www.donya-e-eqtesad.com/news/927564/#ixzz3lUBwILDj

ایسنا: سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) اعلام کرد قیمت جهانی مواد غذایی تحت‌تاثیر عرضه بالاتر و عواملی همچون افت قیمت انرژی و نگرانی نسبت به کندی اقتصاد چین در ماه اوت با بزرگ‌ترین کاهش ماهانه در هفت سال گذشته روبه‌رو شد.شاخص قیمت غذای فائو که تغییرات ماهانه سبدی از غلات، دانه‌های روغنی، گوشت و شکر را بررسی می‌کند، در ماه اوت ۵/ ۸ واحد یا ۲/ ۵ درصد نسبت به ژوئیه کاهش یافت. فائو اعلام کرد این بزرگ‌ترین کاهش ماهانه از دسامبر سال ۲۰۰۸ بود. قیمت جهانی بیشتر کالاهای غذایی به دلیل واهمه درباره وخامت اوضاع اقتصادی چین و قوی شدن دلار آمریکا رو به کاهش است. ترکیبی از این عوامل و انتظارات برای عرضه بالاتر، بر قیمت‌های مواد غذایی سنگینی می‌کند. عبدالرضا عباسیان، اقتصاددان ارشد فائو اظهار کرد: نشانه‌های اندکی از معکوس شدن روند قیمت در ماه‌های آتی وجود دارد. وی گفت: نشانه‌های کندی اقتصادی چین در واردات کالاهایی مانند سویا که این کشور بزرگ‌ترین واردکننده آن به‌شمار می‌رود، منعکس شده است. کندی اقتصاد کشوری با این جمعیت و اندازه بر همه بخش‌ها از جمله کشاورزی تاثیر می‌گذارد. قیمت همه کالاهای موجود در شاخص فائو به‌جز گوشت در ماه اوت کاهش پیدا کرد. قیمت گوشت نسبت به ماه ژوئیه تغییری نداشت اما ۱۸ درصد در مقایسه با اوت سال ۲۰۱۴ کاهش نشان داد.

ایسنا: دو منبع آگاه هندی به رویترز خبر دادند دولت از پالایشگاه‌ها خواسته است به منظور پرداخت نخستین قسط از بدهی نفتی به ایران، برای سپردن ۷۰۰ میلیون دلار سپرده نزد «یونایتد کامرشال بانک» آماده شوند. پالایشگاه‌های هندی شامل اسار اویل، پالایشگاه و پتروشیمی مانگالور، شرکت نفت هند، اچ‌پی‌سی‌ال میتال انرژی و هندوستان پترولیوم مجموعا بیش از ۶/ ۶ میلیارد دلار به ایران بدهی دارند. قسط ۷۰۰ میلیون دلاری طبق میزان بدهی میان این شرکت‌ها تقسیم خواهد شد.

دنیای اقتصاد: آخرین آمار بانک مرکزی از روند منابع و مصارف نظام بانکی کشور نشان می‌دهد رشد سپرده‌ها در فروردین سال جاری نسبت به مدت مشابه سال قبل ۹/ ۱۸ درصد بوده است؛ رقمی که در کمترین سطح طی ۵ سال اخیر قرار دارد. این در حالی است که تصور می‌شد با بالا بودن نرخ بازدهی در بازار پول در مقایسه با سایر بازارها مانند ارز، مسکن و بورس، رشد سپرده‌گیری بانک‌ها همچنان در مدار صعودی حرکت می‌کند؛ اما آمار جدید از سقوط رشد سپرده‌گیری پس از اوج دو سال اخیر خبر می‌دهد. با وجود کاهش سپرده‌گیری، نسبت تسهیلات به سپرده پس از کسر سپرده قانونی نیز به رقم ۳/ ۹۱‌درصد گزارش شده است.

نسبت تسهیلات به سپرده به ۳/ ۹۱ درصد رسید
گروه بازار پول: جدیدترین آمار بانک مرکزی در فروردین سال جاری نشان می‌دهد رشد سپرده‌ها نسبت به مدت مشابه سال قبل به ۹/ ۱۸ درصد رسیده است. مطابق بررسی‌ها این میزان طی بازه زمانی ۵ سال گذشته کمترین میزان بوده است، به تناسب کاهش سپرده‌گیری رشد نقطه به نقطه تسهیلات‌دهی در فروردین سال جاری به ۸/ ۱۷ درصد رسیده است. همچنین آمارها نشان می‌دهد اگرچه میزان رشد سپرده‌گیری کاهش یافته است، اما نسبت تسهیلات به سپرده پس از کسر قانونی نیز به رقم ۳/ ۹۱ درصد رسیده است که نشان‌دهنده کاهش شکاف منابع و مصارف بانک‌ها است.
کاهش رشد نقطه به نقطه سپرده‌گیری

آخرین آمار بانک مرکزی نشان می‌دهد که میزان مانده سپرده بانکی در فروردین سال ۹۴ به ۸۳۳ هزار و ۲۷۰ میلیارد تومان رسیده است. در نتیجه، رشد ماهانه مانده سپرده در فروردین سال جاری به ۷/ ۱ درصد رسیده است. رشد ماهانه مانده سپرده‌ها در فروردین سال گذشته معادل ۴/ ۲ درصد گزارش شده است. بنابراین خیز سپرده‌گیری در ابتدای سال جاری نسبت به مدت مشابه سال قبل، کم‌رمق‌تر بوده است. علاوه بر این رشد سپرده‌ها در فروردین سال جاری نسبت به مدت مشابه سال قبل (رشد نقطه به نقطه) معادل ۹/ ۱۸ درصد گزارش شده است، که این مقدار در فروردین سال ۹۳ معادل ۹/ ۳۹ درصد ثبت شده بود و نشان می‌دهد طی ماه‌های گذشته رشد نقطه به نقطه سپرده‌گیری، کاهش قابل توجهی داشته است. بررسی‌ها نشان می‌دهد رشد نقطه به نقطه در فروردین ۹۴ طی ۵ سال اخیر کمترین مقدار بوده است.

این در حالی است که تصور بر این بود با پایین بودن بازدهی در بازارهای مسکن، طلا، ارز و بورس، جهت حرکت نقدینگی به سمت بانک‌ها و موسسات اعتباری است، اما نکته قابل توجه این است که رشد سپرده‌گیری بانک‌ها نیز در مسیر نزولی قدم می‌گذارد که به نظر می‌رسد کاهش نرخ سود بانکی در این موضوع بی‌تاثیر نبوده است.

به طور کلی رشد نقطه به نقطه مانده سپرده از سال ۹۱ تاکنون را می‌توان به شکل سهمی رو به پایین تشبیه کرد. در فروردین سال ۹۱ میزان متغیر مزبور معادل ۱/ ۲۲ درصد بوده است. رشد این متغیر باکمی افزایش به حدود ۲۹ درصد در آذر همین سال رسید، اما افزایش بازدهی سایر بازارهای موازی از جمله نرخ ارز از میزان این رشد کاسته شد و در فروردین ۹۲ این رقم معادل ۶/ ۲۰ درصد ثبت شد. با تغییر دولت در میانه سال ۹۲ و با کاهش بازدهی بازارهای ارز، طلا و مسکن، بر رشد سپرده‌گیری افزوده شد تا جایی که رشد نقطه به نقطه سپرده‌گیری در فروردین ۹۳ به رقم ۹/ ۳۹ درصد رسید که بیشترین رشد طی سال‌های گذشته بود. البته پس از یکسان سازی نرخ سود سپرده بانکی در ابتدای سال گذشته باز هم رشد سپرده‌گیری در مسیر نزولی و قدم گذاشت و با کاهش نرخ سپرده بانکی در سال جاری این روند تداوم یافته و این رقم در فروردین ماه سال جاری با ثبت ۹/ ۱۸ درصد به کمترین میزان طی ۵ سال گذشته رسیده است. این روند در حالی است که طی ماه‌های اخیر به دلیل افزایش نسبت مطالبات غیرجاری بانک‌ها و رقم بالای بدهی دولت به بانک‌ها و همچنین رکود در بازار مسکن و قفل شدن برخی از منابع، بانک‌ها و موسسات اعتباری در تهیه منابع خود با مشکل روبه‌رو هستند. بنابراین کاهش رشد سپرده‌گیری موجب خواهد شد که مشکلات بانک‌ها از سمت منابع افزایش یابد.

افزایش نسبت ذخیره قانونی

به گفته بانک مرکزی، میزان کل سپرده‌ها شامل انواع سپرده ارزی و ریالی است که سپرده‌های ارزی فاقد سپرده قانونی هستند. سپرده قانونی درصدی از کل سپرده‌ها بانکی است که بنا به وظیفه قانونی و نظارتی در اختیار بانک مرکزی قرار می‌گیرد. البته بانک مرکزی میزان مانده سپرده‌ها با کسری قانونی را معادل ۷۳۸ هزار و ۹۵۲ میلیارد تومان اعلام کرده است. در نتیجه میزان کل کسری قانونی در فروردین معادل ۹۴ هزار و ۳۱۸ میلیارد تومان شده است. بنابراین می‌توان عنوان کرد که میزان نسبت ذخیره قانونی در فروردین ماه به ۳/ ۱۱ درصد رسیده است. این رقم در اسفند سال گذشته معادل ۴/ ۱۱درصد گزارش شده بود. البته این رقم در بهمن ماه سال قبل معادل ۷/ ۱۰ درصد بود که نسبت به آن زمان نسبت ذخیره قانونی افزایش یافته است. نسبت سپرده قانونی از جمله ابزارهای سیاست پولی بانک مرکزی است. بانک‌ها موظفند همواره نسبتی از بدهی‌های ایجاد شده و به طور مشخص سپرده‌های اشخاص نزد خود را در بانک مرکزی نگهداری کنند. بانک مرکزی از طریق افزایش نسبت سپرده قانونی حجم تسهیلات اعطایی بانک‌ها را منقبض و از طریق کاهش آن، اعتبارات بانک‌ها را منبسط می‌کند.

افت تسهیلات‌دهی در فروردین

در گزارش بانک مرکزی میزان مانده تسهیلات بانکی تا پایان فروردین ۹۴ نیز به‌روز شده است. بر اساس آمارها حجم مانده تسهیلات تا پایان فروردین ۹۴، ۶۷۵ هزار و ۱۲ هزار میلیارد تومان بوده است. همچنین رشد ماهانه این رقم در این ماه معادل ۲/ ۰ درصد گزارش شده است. رشد ماهانه مانده تسهیلات در اسفند سال قبل ۸/ ۲ درصد گزارش شده بود، این رقم در انتهای سال رخ داده و طبیعی است، زیرا به طور معمول حجم تسهیلات‌گیری در انتهای سال نسبت به ابتدای سال بیشتر است. مطابق آمار، رشد ماهانه مانده تسهیلات در فروردین ماه سال گذشته مشابه سال جاری و معادل ۲/ ۰ درصد گزارش شده است. علاوه بر این میزان تسهیلات در فروردین سال جاری نسبت به مدت مشابه سال قبل (رشد نقطه به نقطه) ۸/ ۱۷ درصد رسیده است که این رقم در اسفند سال گذشته نیز به همین میزان بوده است. رشد نقطه به نقطه تسهیلات در فروردین ۹۳ و اسفند ۹۲ در حدود ۳۰ درصد بوده و به بیشترین مقدار طی سال‌های اخیر رسیده بود که با کاهش میزان رشد سپرده‌گیری در یک سال اخیر، رشد تسهیلات‌دهی نیز کاهش یافته است.

بهبود نسبت تسهیلات به سپرده

یکی از نسبت‌هایی که وضعیت شبکه بانکی را از لحاظ منابع و مصارف اندازه‌گیری می‌کند، «نسبت تسهیلات به سپرده پس از کسری قانونی» است. به این معنی که بانک‌ها پس از کسر قانونی مقدار مورد نظر از سپرده‌ها چه کسری از سپرده‌ها را به‌عنوان تسهیلات در اختیار مشتریان قرار می‌دهند. به طور کلی با احتساب معیارهای بین‌المللی نسبت تسهیلات به سپرده معادل ۸۵ درصد در نظر گرفته می‌شود و بالاتر بودن از این معیار به این معنی است که ریسک‌ها در بانک‌ها و موسسات اعتباری افزایش یافته است. در فروردین ماه نسبت تسهیلات به سپرده (پس از کسر قانونی) به ۳/ ۹۱ درصد رسیده است که البته هنوز فاصله ۳/ ۶ واحد درصدی را با میزان استاندارد این نسبت حفظ کرده است، اما این نسبت در مقایسه با سال‌های گذشته کاهش قابل توجهی داشته است. بررسی‌ها نشان می‌دهد در مهر سال ۹۰ این نسبت تا ۱۱۳ درصد نیز بالا رفته بود. در این زمان به دلیل سرکوب نرخ سود بانکی و افزایش تسهیلات‌دهی این نسبت افزایش قابل توجهی یافته بود. اما با کاهش نرخ تورم و افزایش نرخ سود واقعی بانک‌ها روند تسهیلات دهی بر اساس سپرده‌گیری شکل بهتری به خود گرفته و نسبت مورد بررسی نیز به استانداردهای بین‌المللی در شبکه بانکی نزدیک شده است.

Read more: http://www.donya-e-eqtesad.com/news/927589/#ixzz3lUBXmuuW

دنیای اقتصاد: ۴۰ سناتور‌ دموکرات و ۲ سناتور مستقل ایالات‌متحده، شامگاه پنج‌شنبه به وقت تهران، در اقدامی که یک پیروزی بزرگ برای مهم‌ترین پرونده دیپلماسی باراک اوباما، رئیس‌جمهوری ایالات‌متحده به شمار می‌رود، با رای‌گیری درباره طرح «رد برنامه جامع اقدام مشترک» مخالفت کردند و به «کفایت مذاکرات» در این باره رای ندادند. به این ترتیب نمایندگان سنا باید همچنان به بحث درباره «برجام»‌ ادامه دهند؛ موضوعی که با توجه به نزدیک بودن ضرب‌الاجل بررسی توافق در سنا یعنی هفدهم سپتامبر (۲۶ شهریور) به منزله آن است که دموکرات‌های سنا اجازه نمی‌دهند، جمهوری‌خواهان به توافق رای منفی دهند تا اوباما مجبور باشد از حق وتوی خود استفاده‌کند و در برابر تصمیم کنگره بایستد. ناکامی جمهوری‌خواهان در تصویب طرح رد برجام، شکستی سنگین برای لابی‌های ضد‌توافق به‌طور اعم و لابی صهیونیست‌ها در آمریکا «آیپک» به‌طور اخص به شمار می‌رود که در طول جریان مذاکرات با صرف میلیون‌ها دلار در‌صدد به شکست کشاندن توافق هسته‌ای بودند. این رخداد مهم سیاسی همچنین حکایت از آن دارد که هیمنه آیپک (کمیته روابط عمومی آمریکا و اسرائیل‌) در عرصه سیاست خارجی آمریکا شکسته و این لابی به ظاهر قدرتمند، اقتدار سابق خود را از دست داده‌است.

گروه دیپلماسی، سعیده سادات فهری: روز پنج‌شنبه برای توافق هسته‌ای ایران و همچنین دموکرات‌های آمریکا روز سرنوشت‌سازی بود؛ باوجود اینکه اکثریت کنگره در اختیار جمهوری‌خواهان مخالف با برجام(برنامه جامع اقدام مشترک) قرار دارد اما عصر پنج‌شنبه و پس از ساعت‌ها بحث درباره توافق هسته‌ای با ایران، نتیجه رای‌گیری در مجلس سنای آمریکا درباره کفایت مذاکرات با ۵۸ رای موافق در برابر ۴۲ رای مخالف، ناکامی جمهوری‌خواهان را آشکار کرد و ۴۲ نماینده دموکرات در مجلس سنای آمریکا به طرح جمهوری‌خواهان برای کفایت مذاکرات و آغاز رای‌گیری درباره پیش نویس طرح انتقادی آنها از توافق هسته‌ای ایران، رای منفی دادند.
در واقع با رای مثبت سناتورهای دموکرات، آنها از این طریق امکان رای‌گیری درباره توافق را که می‌توانست رای منفی به همراه داشته باشد، متوقف کردند. باراک اوباما، رئیس‌جمهوری آمریکا با صدور بیانیه‌ای ناکامی جمهوری‌خواهان را «یک پیروزی برای دیپلماسی، منافع ملی آمریکا و امنیت جهان» توصیف کرده است. براساس رویه درونی مجلس سنا، بحث در مورد یک طرح حد زمانی ندارد، اما اگر ۶۰ عضو از ۱۰۰ سناتور به کفایت مذاکرات رأی دهند، مذاکرات متوقف و رای‌گیری انجام می‌شود. نتیجه رای‌گیری مقدماتی در سنای آمریکا پیروزی مهمی برای دولت باراک اوباماست که در هفته‌های گذشته سخت تلاش کرده بود با حفظ انسجام در اردوی دموکرات‌ها، مانع از مطرح شدن طرح مذکور در صحن سنا شود.

مک کانل: دوباره رای‌گیری می‌کنیم

همزمان با این تحولات، سناتور هری رید، رهبر اقلیت دموکرات، از پیروزی اردوی حامیان توافق ابراز خرسندی کرده است اما جمهوری‌خواهان هنوز شکست را نپذیرفته‌اند. سناتور میچ مک کانل، رهبر اکثریت جمهوری‌خواه در سنا، بار دیگر خواهان انجام رای‌گیری شده است اما هنوز روشن نیست این تلاش او به نتیجه برسد. مک کانل «کارشکنی» دموکرات‌ها را یک «تراژدی» توصیف کرد و گفت: «ما این هفته دوباره به این مساله خواهیم پرداخت تا ببینیم شاید کسانی باشند که بخواهند نظرشان را عوض کنند.» به گزارش «ایسنا» به نقل از پایگاه خبری هیل، مک کانل ضمن محکوم کردن این اقدام دموکرات‌ها گفت که آنها حتی مانع از این شدند که مردم آمریکا بتوانند یک رای واقعی درباره آنچه مهم‌ترین مساله سیاست خارجی در این دوره است، داشته باشند. او ادامه داد: «اگر رئیس‌جمهوری کاملا از این توافق اطمینان دارد، پس نباید نگران باشد. او باید به درستی و با غرور از حق وتوی خود استفاده و عقاید خود را برای مردم آمریکا روشن کند.» سناتور جمهوری‌خواه جان کورنین نیز وعده داد که تلاش برای رای‌گیری درباره توافق هسته‌ای این هفته ادامه پیدا کند. اما سناتور دیک دربین، از سناتورهای ارشد دموکرات در یک کنفرانس خبری خطاب به رهبری جمهوری‌خواهان گفت: «شما اگر خواستید می‌توانید ۱۰ بار دیگر هم خواهان رای‌گیری شوید، چیزی تغییر نخواهد کرد.»

این در حالی‌است که مخالفان توافق هسته‌ای با ایران در مدت اخیر از تمام امکانات خود برای ایجاد مانع در راه تصویب نهایی توافق بهره برده‌اند. تنها ۴۰ میلیون دلار مخارج کمپین مخالفت با توافق است که بخش عمده آن از طریق گروه‌های حامی اسرائیل تامین شده است.

انتقاد بینر از اوباما

در عین حال جان بینر، رئیس مجلس نمایندگان آمریکا از حزب جمهوری‌خواه نیز اعلام کرد که جمهوری‌خواهان با هر ابزاری خواهند کوشید مانع از اجرای توافق هسته‌ای با ایران شوند.

رئیس مجلس نمایندگان آمریکا روز پنجشنبه در گفت‌وگو با رسانه‌ها گفت، توافق اتمی با ایران بدتر از آن چیزی است که او می‌توانست تصور کند. او تاکید کرد هر چه در توان دارند با استفاده از هر وسیله‌ای که در اختیار آنها است از اجرای توافق هسته‌ای با ایران جلوگیری خواهند کرد. جان بینر از باراک اوباما انتقاد کرد که او با تهدید به وتوی قطعنامه احتمالی کنگره، تعهدات قانونی خود را نقض کرده است.

جمهوری‌خواهان از احتمال استفاده دموکرات‌ها از «فیلی‌باستر» ناخرسندند و می‌گویند این رفتار بر خلاف روح قانون «کورکر» است. این قانون با آرای اکثریت اعضای سنای آمریکا تصویب شد و رئیس‌جمهوری آمریکا نیز آن را امضا کرد. این مصوبه به کنگره آمریکا نقش نظارتی در روند تایید برجام داده است. جان بینر همچنین هشدار داد که احتمال دارد از باراک اوباما به دلیل تخطی از قانون کورکر شکایت کنند.

بنا بر توافق کاخ سفید و کنگره، مجالس نمایندگان و سنای آمریکا تا روز ۱۷ سپتامبر (پنج‌شنبه جاری) فرصت دارند در مخالفت با توافق هسته‌ای قطعنامه‌ای تصویب کنند.

استقبال کری از تصمیم سنا

همزمان رای سنای آمریکا واکنش‌های مثبتی را از سوی کاخ سفید، دموکرات‌ها و در کل حامیان توافق به دنبال داشت. جان کری، وزیر خارجه آمریکا از نتیجه به دست آمده در سنای آمریکا که رد توافق هسته‌ای ایران را ناکام گذاشت، استقبال کرد و این رای را گامی مهم برای آمریکا و شرکای بین‌المللی آن در مسیر اجرای برجام دانست. به گزارش «ایرنا» جان کری روز گذشته با صدور بیانیه‌ای که روی سایت وزارت خارجه آمریکا قرار گرفته است، نوشت: «رای سنا گامی مهم برای آمریکا و شرکای بین‌المللی آن در جهت اجرایی کردن توافقی است که در تاریخ ۱۴ژوئیه در وین به دست آمد و می‌تواند مانع از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای در آینده باشد.» این سخنان کری در شرایطی بیان می‌شود که ایران بارها اعلام کرده در پی دستیابی به سلاح هسته‌ای نبوده و نیست. وزیر خارجه آمریکا در بیانیه خود تاکید کرده است که اجرای توافق هسته‌ای موجب امنیت بیشتر خاورمیانه و جهان برای آمریکا، دوستان و متحدانش خواهد شد. کری همچنین در بیانیه خود با قدردانی از اعضای سنا که به گفته او با دقت توافق (وین) را مورد بازبینی قرار داده و به مفاد آن اندیشیده‌اند، یادآور شد:« می‌دانم که برای بسیاری از همکاران سابقم (در سنا) این تصمیم به غایت دشوار بود، اما معتقدم فواید توافق بیش از هر نقطه ضعف بالقوه آن است.» جان کری در بیانیه خود مدعی شده است: «برجام شامل مفاد گسترده راستی‌آزمایی و شفاف‌سازی است که بنابر آن، فعالیت‌های هسته‌ای ایران را کاهش داده و محدود می‌سازد و همچنین این کشور را از دستیابی به سلاح هسته‌ای برای همیشه باز می‌دارد.» در بیانیه جان‌کری تاکید شده است که وزارت خارجه و تمامی دولت آمریکا کاملا متعهد به اجرا و راستی‌آزمایی این توافق بوده تا از پایبندی ایران به آن اطمینان یابند.

حمایت دوباره سران اروپایی از توافق

شکست جمهوری‌خواهان آمریکا در مسیر مانع‌تراشی در اجرای برجام و پیروزی سیاسی تاریخی باراک اوباما در شرایطی رخ داد که ساعتی پیش از شروع رای‌گیری در سنای آمریکا، نخست‌وزیر بریتانیا، رئیس‌جمهوری فرانسه و صدراعظم آلمان در مقاله‌ای مشترک در روزنامه واشنگتن پست، حمایت کامل خود را از این توافق‌نامه اعلام و از آن به‌عنوان سنگ بنای حل دائمی مناقشه بر سر برنامه هسته‌ای ایران یاد کردند و خواهان حمایت کنگره از آن شدند.

شکست آیپک و خشم صهیونیست‌ها

لابی رژیم صهیونیستی در آمریکا (آیپک) نیز که از ابتدای توافق هسته‌ای وین به شدت فعالیت‌هایش علیه برجام را شدت بخشیده و تاکنون حداقل ۲۰ میلیون دلار صرف آگهی‌های تبلیغاتی علیه توافق کرده است تاکنون نتوانسته در اردوی دموکرات‌ها شکاف جدی ایجاد کند و از جمله ناکامان فعلی در عرصه تصویب برجام در کنگره آمریکاست. این لابی که از عبور توافق‌نامه هسته‌ای ایران از سد سنای آمریکا به خشم آمده است بعد از این رای‌گیری، در بیانیه‌ای مشروعیت این توافق‌نامه را زیرسوال برد.

بی‌نیازی اوباما از وتو

در صورتی که درخواست کفایت مذاکرات ۶۰‌رای موافق به دست می‌آورد، توافق اتمی با ایران به رای گذاشته می‌شد. چهل نماینده دموکرات و دو نماینده مستقل به درخواست کفایت مذاکرات رای منفی دادند. رای منفی به کفایت مذاکرات، باراک اوباما رئیس‌جمهوری آمریکا، را از امکان وتو بی‌نیاز کرد. رئیس‌جمهوری آمریکا پیش از این عنوان کرده بود در صورت رای منفی به توافق، آن را وتو خواهد کرد. اوباما پس از رای منفی به رای‌گیری درباره توافق هسته‌ای در سنا، در بیانیه‌ای آن را پیروزی‌ برای دیپلماسی، امنیت ملی آمریکا و امنیت و آسایش جهان دانست. او در بیانیه خود نوشت: «از اینکه بسیاری از سناتورها توافق با ایران را شایسته دانسته‌اند دلگرم شده‌ام و از حمایت قوی قانون‌گذاران و شهروندان خوشحالم.» کنگره آمریکا از روز سه‌شنبه (۸ سپتامبر) و پس از پایان تعطیلات یک ماهه تابستانی بررسی برجام را از سرگرفت. کنگره برای تصمیم‌گیری در این باره تا روز پنج‌شنبه ۱۷ سپتامبر وقت دارد. نشستی مشابه نیز در مجلس نمایندگان آمریکا در جریان است. اما جمهوری‌خواهان برای رد توافق هسته‌ای به دوسوم کل رای دو مجلس نیاز دارند و با رد رای‌گیری در سنا، عملا جمهوری‌خواهان در رد توافق شکست خورده‌اند.

تجمع اعتراضی ترامپ و کروز مقابل کنگره

از سوی دیگر پیش از آغاز رای‌گیری درباره کفایت مذاکرات، دونالد ترامپ و تد کروز از جمله نامزدهای جمهوری‌خواه مخالف توافق با تجمع در مقابل کنگره آمریکا، خواستار رد توافق هسته‌ای ایران شدند. به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، کروز و ترامپ در این تجمع با حمله به توافق هسته‌ای با ایران گفتند این توافق که به دلیل مذاکرات ناکافی به دست آمده، زندگی و جان شمار زیادی از آمریکایی‌ها و اسرائیلی‌ها را به مخاطره خواهد انداخت و رئیس‌جمهوری آینده آمریکا باید آن را رد کند. دونالد ترامپ در این تجمع گفت: «آدم‌های بسیار احمقی ما را رهبری می‌کنند.» ترامپ که با ۳۲درصد آرا پیشتاز نامزد‌های حزب جمهوری‌خواه است، تاکید کرد که توافق هسته‌ای با ایران، حاصل مذاکرات ناکافی است. تد کروز، دیگر نامزد جمهوری‌خواه برای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا نیز در این تجمع گفت که حامیان این توافق در آینده دست‌شان به خون آلوده خواهد شد. این نماینده جمهوری‌خواه از جان بینر، رهبر اکثریت جمهوری‌خواه در مجلس نمایندگان و میچ مک‌کانل، رهبر اکثریت جمهوری‌خواه در سنا به‌عنوان مردانی که می‌توانند مانع اجرای این توافق بشوند نام برد. تدکروز همچنین گفت: «فرمانده کل قوایی (رئیس‌جمهوری آینده) که لیاقت دفاع از این ملت را داشته باشد باید خود را آماده کند تا در ۲۰ ژانویه ۲۰۱۷ این توافق فاجعه‌بار را پاره کند.» تجمع روز چهارشنبه را طرفداران «تی پارتی»، طرفداران جناح محافظه‌کار در حزب جمهوری‌خواه و همچنین فعالان طرفدار اسرائیل برگزار کردند.

اختلاف بین جمهوری‌خواهان

همچنین خبرگزاری آسوشیتدپرس در گزارشی به این مساله پرداخته است که رهبران حزب جمهوری‌خواه در مجلس نمایندگان مجبور شدند برنامه خود را برای آغاز مذاکره درخصوص توافق هسته‌ای با ایران به تعویق بیندازند، زیرا برخی از جمهوری‌خواهان تهدید کرده‌اند که ممکن است از برنامه از پیش تعیین شده برای رد این توافق در مجلس نمایندگان حمایت نکنند. این اعضای جمهوری‌خواه مجلس نمایندگان معتقدند با توجه به اینکه بدون حمایت لازم در سنای آمریکا احتمالا قادر نخواهند بود که این توافق را در سنا رد کنند بنابراین باید یک رویکرد جایگزین در این خصوص ارائه شود. بیل فلورس، نماینده جمهوری‌خواه از تگزاس گفته است: «ما باید از هر ابزاری برای متوقف کردن این توافق بد استفاده کنیم.» به گزارش آسوشیتدپرس، این اختلافات اندکی پیش از آغاز بحث مجلس نمایندگان درخصوص این توافق بروز کرده است و هنوز نتیجه این اختلافات مشخص نیست.

Read more: http://www.donya-e-eqtesad.com/news/927576/#ixzz3lUBOK95K