تحلیل بنیادی شرکت فولاد آلیاژی ایران

شرکت فولاد آلیاژی ایران بزرگترین تولیدکننده انواع فولاد آلیاژی در ایران و خاورمیانه و یکی از مدرن ترین کارخانه های تولید فولاد آلیاژی دنیا است که در سال ۱۳۷۸ در شهرستان یزد به بهره برداری رسیده است. ظرفیت تولید این شرکت سالانه ۱۴۰ هزار تن می باشد و مجهز به پیشرفته­ترین تجهیزات و برخورداری از بالاترین سطح دانش فنی روز دنیا است. محصولات این شرکت با توجه به نیاز و سفارش مشتری تولید می شود و در صنایع خودروسازی، ماشین سازی، نفت و گاز و پتروشیمی، ابزارسازی، نیروگاهی، ریلی، ساخت لوازم پزشکی و جراحی و سایر صنایع ویژه کاربرد دارد. این شرکت در اواخر سال ۱۳۸۹در بورس تهران عرضه شده است.

۱-وضعیت صنعت فولاد در سال ۹۳:

صنعت فولاد کشور در حالی قدم به سال جدید گذاشته که از دو سال قبل تاکنون رکود معناداری را در معاملات انواع محصولات فولادی به خصوص مقاطع ساختمانی تجربه کرده است. البته رکود این دو سال به خصوص سال ۹۳ با افت روزشمار بهای محصولات فولادی در بازار داخل نیز همراه بوده به‌طوری که در برخی موارد قیمت‌های فروش را به کمتر از قیمت تمام شده محصول تولیدی رسانده و ضرر دیگری را نیز از این محل متوجه فولادسازان کرده است.

بررسی میانگین قیمت‌های انواع فولاد در سال ۹۳ نشان می‌دهد، حتی با وجود افزایش هزینه‌های تولید از قبیل هزینه‌های جاری و ثابت، افزایش قیمت سوخت متاثر از فاز دوم هدفمندی یارانه‌ها و افزایش مالیات بر ارزش افزوده از ۶ به ۸ درصد، روند ریزشی قیمت‌ها متاثر از رکود تقاضا تا به آن حد ادامه‌دار بوده که متوسط بهای انواع فولاد را در این سال به متوسط سال ۹۱ نزدیک ساخته است. ابتدای سال ۹۳، میلگرد ساخت ذوب‌آهن با حدود قیمت ۱۸۹۰ تومان در بازار غیررسمی به فروش می‌رسید که در چند هفته بعد و نزدیک به زمان رسمی اجرای فاز دوم هدفمندی یارانه‌ها حتی در ارقامی بالاتر از ۲هزار تومان در هر کیلو نیز اعلام قیمت شد. اما از آنجا که ضعف شدید تقاضای فولاد متاثر از رکود در صنایع مصرف‌کننده از این محصول همچون ساخت و سازهای مسکونی برای چندمین سال متوالی ادامه یافت، در ماه‌های پیش‌رو قیمت‌ها سیری نزولی را در پیش گرفت و در پایان سال بهای میلگرد با افتی در حدود ۱۸ درصد به رقم ۱,۵۵۰ تومان رسید. همین روند کاهشی درخصوص قیمت تیرآهن اعم از شاخه‌های سبک و سنگین نیز قابل پیگیری است. متوسط قیمت شاخه‌های ۱۴، ۱۶ و ۱۸ تیرهای ذوبی اوایل سال حدود ۳۴۰ هزار تومان بود، اما این رقم در پایان سال به ۳۰۶ هزار تومان تنزل یافت.از طرفی قیمت دیگر مصنوعات فولادی مانند شمش هم در طول این سال در بازار آزاد و بورس کالا کاهش چند درصدی را تجربه کرد. بررسی‌ها نشان می‌دهند بخشی از این ریزش متاثر از افت قیمت‌های جهانی و بخش دیگر آن ناشی از رکود بازار داخل و کاهش ظرفیت تولید واحدهای نوردی و نیاز کمتر آنها به شمش مربوط می‌شود.

۲-وضعیت فولاد در سال ۱۳۹۴:

به دلیل پیش‌بینی‌های مبهم و بعضا منفی که نسبت به تداوم رکود در صنعت ساختمان‌سازی کشور در سال ۹۴ صورت می‌گیرد و از طرفی تخصیص اعتبارات عمرانی به پروژه‌هایی با پیشرفت فیزیکی بالا (به دلیل کاهش درآمدهای دولت ناشی از کاهش قیمت نفت)، به نظر می‌رسد در سال پیش‌رو کماکان روزهای سختی انتظار نوردکاران و تولیدکنندگان مقاطع ساختمانی را خواهد کشید، اما درخصوص رونق مبادلات ورق‌های فولادی باید اذعان داشت به دلیل مورد استفاده قرار گرفتن این محصول صنعتی به‌عنوان یک ماده اولیه در خطوط صنایع پایین‌دست از جمله خودروسازی، لوله و پروفیل‌سازی، ساخت لوازم خانگی و… تولیدکنندگان این محصول روزهای مبادلاتی به نسبت بهتری را پیش‌رو خواهند داشت. در این میان با توجه به اینکه رکود چندسال اخیر در صنعت فولاد کشور نیز منجر به کاهش حجم تولید کارخانه‌های فولادی و ادامه فعالیت آنها به میزانی کمتر از ظرفیت نصب شده تولیدی شده است، به نظر می‌رسد هرگونه تحریک و بهبود تقاضا اثر چندانی بر روند قیمت محصولات فولادی در سال جدید نخواهد داشت چرا‌که هرگونه رشد احتمالی تقاضا بلافاصله توسط افزایش حجم عرضه پاسخ داده خواهد شد. در این میان البته باید به چشم‌انداز مثبتی که در برابر اقتصاد ایران در سال ۹۴ به مدد تعیین تکلیف موضوع هسته‌ای ایران و گروه ۱+۵ قرار گرفته است نیز اشاره داشت. ۱۳ فروردین ماه به دنبال انتشار بیانیه پایانی نشست ۹ روزه هسته‌ای در لوزان سوئیس پس از چندین سال کش و قوس‌های هسته‌ای ایران و غرب، به نظر می‌رسد به زودی باید منتظر رفع تحریم‌های گسترده بانکی، مالی، نفتی و… باشیم که در این صورت با گشایش‌های صورت گرفته، اقتصاد کشور در میان‌مدت تا بلند‌مدت از دوران سخت رکود فعلی گذر کرده و وارد دوران شکوفایی و بالندگی خود خواهد شد که در ادامه آن، رونق سایر صنایع وابسته به آهن (مانند خودروسازی، ساختمان‌سازی و…) به بازار و صنعت فولاد کشور نیز سرایت خواهد کرد.

در بازارهای جهانی اما به دلیل مواردی همچون کاهش شدید قیمت سنگ آهن و رسیدن بهای آن به کمترین حد در چند سال اخیر در بازار نقدی چین و پیش‌بینی ادامه روند نزولی قیمت این ماده خام تا اواخر سپتامبر ۲۰۱۵ (به دلیل اعلام ریوتینتو مبنی بر ادامه روند تولید)، کاهش قیمت زغال‌سنگ در بازارهای جهانی، تنزل شدید قیمت نفت و کاهش هزینه‌ها مخصوصا برای حمل‌و‌نقل مواد اولیه و محصولات نهایی، کاهش قیمت تمام شده فولاد در جهان و در نهایت رکود فراگیر در اغلب بازارهای جهانی فولاد، به نظر می‌رسد در سال ۲۰۱۵ شرایط بازارهای جهانی فولاد چندان متفاوت از سال ۲۰۱۴ نبوده و خطرات مربوط به مازاد عرضه فولاد و دامپینگ این محصول از سوی برخی کشورها با محوریت چین و روسیه کماکان ادامه‌دار باشد.

از اوایل سال ۲۰۱۴ بود که قیمت‌ها در بازار جهانی فولاد شروع به کاهش کرد. فروریزش قیمت‌ها در بازار سنگ‌آهن و فولاد جهانی باعث شده است که محاسبات دست‌اندرکاران این بازار به طور کلی به هم بریزد. قیمت سنگ‌آهن طی یکسال از ژانویه سال ۲۰۱۴ تا ژانویه سال ۲۰۱۵ بیش از ۶۰ دلار در هر تن کاهش یافت و براساس آمار قیمت‌ها دراین بازار به کمترین مقدار خود در ۶ سال اخیر رسیده‌ است.اما شاید سوال بزرگ این باشد که عوامل و چرایی این فروریزش به چه صورت است؟ در بازار فولاد جهانی بزرگترین بازیگر چین است. چین یکی از بزرگترین تولید‌کنندگان فولاد در جهان است و بیش از نیمی از فولاد تولید شده در جهان را مصرف می‌کند. بخش مسکن بزرگترین مصرف کننده فولاد در چین است اما نشانه‌های رکود در این بخش از سال گذشته میلادی نمایان شد تا جایی که نرخ رشد اقتصادی چین در سال ۲۰۱۴ به همین دلیل کاسته شد و به کمترین میزان خود در دو دهه اخیر رسید.کاهش رشد بخش مسکن و ساخت و ساز در چین خبر بدی برای دست‌‌اندرکاران بازار فولاد است. برای آنکه در پی رونق این بخش در سالهای گذشته سرمایه‌گذاری زیادی برای افزایش تولید مواداولیه فولاد شده است.
بازار فولاد جهانی با چالش‌های بزرگی در سال جاری مواجه است. کاهش تقاضا در کنار افزایش عرضه، قیمت مواد‌اولیه فولاد را به شدت کاهش داده است. با کاهش مصرف داخلی فولاد در چین تولید‌کنندگان فولاد چینی بیش از پیش چشم به صادرات دوخته‌اند و در همین راستا دولت چین نیز اقدام به کاهش مالیات بر صادرات فولاد و مقطعات فولادی کرده است.

همچنین تنش‌های ژئوپلیلتیک بین روسیه و اوکراین که منجر به درگیری و دخالت کشور‌های غربی شده است فضای اقتصادی این دو کشور را به شدت تحت تاثیر قرارداده و منجر به کاهش ارزش پول ملی این دو کشور شده است. این مزیت صادراتی ناخواسته فولادسازان روسی و اوکراینی را به صادرات بیشتر ترغیب کرده است تا در بازار بی رمق فولاد این روزها اضافه عرضه بیشتر به چشم بیاید.

در این حال نگران کننده‌ترین اخبار باز هم از چین به گوش می‌رسد جایی که گمانه‌زنی‌ و اظهارنظر‌ها از رسیدن مصرف فولاد به حد اشباع خود در چین سخن‌ می‌گویند و خبر از ادامه روند کاهشی تقاضای فولاد در این کشور دارند. (منبع : اقتصاد نیوز)

۳-دورنمای کلی فولاد آلیاژی از لحاظ بازار مصرف و کاربرد:

ایران برای تولید فولاد آلیاژی از نظر سخت‌افزاری و فناوری با مشکل خاصی روبه‌رو نیست اما تولید این نوع فولاد نیازمند سرمایه‌گذاری فراوان و ایجاد بازار کار است. به عبارت دیگر هنوز کشش لازم برای این صنعت در کشورمان وجود ندارد و این وظیفه بر عهده دولت است که به‌صورت مستقل در این حوزه وارد شده و مجموعه‌ای را ایجاد کند تا صنعت فولاد آلیاژی برای مصرف‌کننده کشش داشته و برای تولید آن از انگیزه بالایی برخوردار باشد.درحال‌حاضر حدود یک‌میلیون تن فولاد آلیاژی در کشور تولید می‌شود که قطب تولید آن در کشور، یزد است. در واقع بازار تولید این محصول رونق چندانی ندارد و بیشترین میزان مصرف آن که تقریبا ۸۰۰هزار تن است، از کشورهای دیگر برای مصرف در کارخانه‌های ایران وارد می‌شود.برعکس فولادهای آلیاژی؛ فولادهای معمولی از بازار خوبی برخوردار هستند و به همین علت است که تولیدکنندگان رغبت زیادی برای تولید آن از خود نشان نمی‌دهند چون از یک سو تولید این محصول نیازمند هزینه‌های فراوانی است و از سوی دیگر تولید آن مقرون به‌صرفه نیست. در نتیجه تولیدکنندگان ترجیح می‌دهند به تولید فولادهای معمولی مبادرت ورزند و وقت و سرمایه خود را معطوف به آن کنند.به‌طور کلی ۶هزار نوع فولاد در سطح جهان وجود دارد که مصرف و کاربرد هر کدام از آنها متفاوت است. به‌عنوان مثال در خودروسازی ۶ یا ۷ نوع فولاد به‌کار می‌رود و در قسمت‌های مختلف کشتی فولادهای گوناگونی به کار می‌رود. به همین دلیل فولاد از انواع گوناگونی تشکیل شده است.همچنین فولادهای آلیاژی هم در مواردی مانند خودروسازی، کشتی‌سازی، نیروگاه‌ها و موارد نظامی مورد استفاده قرار می‌گیرند. اما کمتر از یک‌میلیون تن آن در صنایع و بیش از ۸۰۰هزار تن آن در موارد عمرانی مورد استفاده قرار می‌گیرد.بنابراین با توجه به بازار کم‌رونق فولاد آلیاژی در کشور از یک‌سو و ارزش اقتصادی که این محصول دارد از سوی دیگر؛ وظیفه دولت در این رابطه سنگین‌تر شده و باید با توجه بیشتری به این امر بپردازد تا در کنار رونق بازار تعداد مصرف‌کنندگان هم افزایش یابد (منبع: انجمن فولاد ایران)

۴-بررسی ترکیب سهامداران:

۵-طرح های توسعه ای شرکت:

منبع: گزارش به مجمع فوق العاده جهت افزایش سرمایه

شرکت دارای سه طرح توسعه  فراوری آهن قراضه، نورد میلگرد و پروزه یزد می باشد که مرور از سال ۹۴ شروع به بهره برداری خواهد شد و لی در سال ۹۶ این طرح در ۱۰۰ درصد ظرفیت اسمی تولید خواهند کرد. که این طرح ها از مزیت های این شرکت می باشد.

۶-خلاصه وضعیت شرکت در بورس تهران:

  در سال های ۹۱ و ۹۲ به دلیل تعدیلات پی در پی در سودهای اعلامی از سوی شرکت ها که حاصل افزایش نرخ محصولات بود، نسبت  اکثریت شرکت ها بالا بوده و در سال ۹۳ به دلیل کاهش نرخ محصولات شرکت ها و همچنین کاهش هیجانات در فضای بازار سرمایه این نسبت نیز اصلاح گردیده و رقم معقولی در شرایط فعلی رسیده است. اما این نسبت در این شرکت در حال حاضر با توجه به سود ۱۶۴ ریالی سال ۹۴، تقسیم سود سال ۹۳ و قیمت ۱,۷۰۰ ریال حدود ۸ می باشد. دلیل این امر می تواند طرح های توسعه ای و افزایش سوداوری شرکت در آینده باشد.

۷-روند حرکتی سهم فولاد الیاژی با بورس تهران و شاخص صنعت فلزات اساسی:

همبستگی فولاژ با بقیه سهام گروه فلزات اساسی حدود ۸۴درصد می باشد که نشان دهنده حرکات دسته جمعی این گروه ها با همدیگر است که عمدتا هم تحت تاثیر قیمت های جهانی و نرخ ارز می باشند. همچنین فولاژ و بقیه گروه فلزات اساسی دارای همبستگی ۶۰ درصدی با شاخص کل می باشند که نشان دهنده وزن تقریبا ۱۰درصدی (بالا) این گروه از بورس تهران را شامل می شود. همچنین بتا ( حساسیت فولاد آلیاژی ایران نسبت به روند حرکتی شاخص بورس تهران) حدود ۱٫۱ می باشد که در مواقع رونق می تواند بهتر از بازار و در موقع رکود بدتر از بازار عمل نماید. البته رقم مذکور برای بتا در یک بازه زمانی سیکلی ( رکود و رونق) محاسبه شده است.

۸-وضعیت تولید و فروش محصولات:

 ۹-وضعیت مصرف مواد اولیه:

۱۰-بهای تمام شده:

۱۱-صورت سود و زیان:

۱۲-پیش بینی کارشناسی سود و زیان:

قیمت آهن قراضه به عنوان نمادی از بقیه مواد اولیه ذکر گردیده است.

طبق مفروضات بالا  با هر تغییر ۱۰درصدی در نرخ فروش محصول و مواد اولیه سود هر سهم ۲۰درصد در همان جهت تغییر می کند. که با توجه به وضعیت فعلی انحراف سود هر سهم در پایان سال مالی کمتر از ۲۰درصد برآورد می گردد.

سود هر سهم در سال های آتی طبق برآورد شرکت در طرح توجیهی افزایش سرمایه:

این سودها در صورتی محقق خواهد شد که طبق برنامه زمانبدی شرکت طرح های خود را به بهره برداری برساند. همچنین پیش بینی شده شرکت ۸۰درصد از سود تحقق یافته خود را تقسیم نماید.

۱۳-ارزشگذاری:

بر اساس روش P/E: متوسط  این نسبت در گروه حدود ۵ و در سابقه فولاد آلیاژی حدود ۷ می باشد. که به نظر می رسد با توجه به تقسیم سود ۹۳ در مجمع پیش رو ارزش ذاتی شرکت کمتر از قیمت های فعلی باشد . هر چند به سوداوری آتی این سهم با افتتاح طرح های توسعه ای نیز بایستی نگاه ویژه ای انداخت. مثلا در صورتیکه سود برآوردی در سال ۹۵ درست باشد می توان گفت شرکت در حال حاضر در ارزش ذاتی معامله می شود. البته سهام شناور به شدت پایین (۶درصد) این شرکت مانع از حرکت آن به سمت قیمت های تعادلی بر مبنای ارزش ذاتی  می شود. در صورتیکه بورس سهامداران عمده را ملزم به عرضه سهام و افزایش نرخ شناور آزادی به بالای ۲۰درصد نماید می توان امیدوار بود که این شرکت بر مبنای ارزش ذاتی حرکت نماید.

بر اساس  روش DDM

= برآورد قیمت فعلی سهم

K= نرخ تنزیل که ۲۵ درصد در نظر گرفته شده است

g= نرخ رشد که با توجه به ظرفیت شرکت ۱۰درصد در نظر گرفته شده است

در این مدل با فرض نرخ تنزیل ۲۵درصد ارزش ذاتی هر سهم با پیش بینی سود هر سهم برآوردی از جانب خود شرکت در طرح توجیهی ۱,۳۹۹ ریال برآورد می گردد. و با فرض نرخ تنزیل ۲۰درصد۲,۱۴۰ ریال برآورد گردیده است. که امید است با کاهش نرخ تورم، نرخ بهره بانکی و ثبات در اقتصاد نرخ تنزیل نیز کاهش یافته و ارزش ذاتی شرکت ها افزایش یابد.

بتاسهم ۱۲ اردیبهشت ۹۴